arch. T. Bobrowski
Wolne Miasto Gdańsk, będące niesamodzielnym podmiotem prawno-międzynarodowym, powstało w wyniku konferencji pokojowej po I wojnie światowej, odbywającej się w Wersalu. Konferencja ta rozpoczęła się 18 stycznia 1919 r., jej celem było ustanowienie nowych granic europejskich państw, oraz m.in. sprawa przynależności Gdańska. Strona polska domagała się przyłączenia Gdańska do Polski, jako tzw. 'okna na świat', czyli najważniejszego miejsca dla importu i eksportu. Francuskie stanowisko było zbieżne z polskimi założeniami, ale Wielka Brytania i Stany Zjednoczone nie chciały zbytniego wzmacniania tego państwa na kontynencie europejskim. Powołana w celu wyznaczenia granic powojennej Polski Komisja Spraw Polskich, z francuskim dyplomatą Julesem Cambonem na czele, w swym memoriale z 19 marca 1919 r. domagała się włączenia Gdańska w granice Polski. Przeciwnego zdania był premier Wielkiej Brytanii Lloyd George, który poprzez skuteczne zabiegi dyplomatyczne, oraz obawy państw zachodu przed rewolucją komunistyczną doprowadził do utworzenia wolnego miasta. Było to zgodne z zasadą brytyjskiej polityki zagranicznej umiędzynarodawiania ważnych portów i zdobywania koncesji handlowych.
Na zdjęciu - plaża w Sopocie w okresie międzywojennym.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze