Swoją działalność rozpoczęli w 1999 r., jeszcze podczas studiów w Gdańsku. Zaczynali od prezentacji i kursów korzystania z komputera, publikowanych na CD. Z czasem postawili na usługi teleinformatyczne " na początek umożliwili sprawdzanie salda przez SMS i sprzedaż doładowań konta telefonicznego z konta bankowego.
Ostatni raz założyciele i szefowie Blue Media " Andrzej Antoń i Konrad Kucharski " pokazali się w mediach 2007 r. w publikacji "Gazeli Biznesu", gdy otrzymali nagrodę biznesową. Pisano o nich w tekście "Amerykańska kariera polskich studentów". Od tego czasu nie udzielają wywiadów, nie pozwalają się fotografować.
"Panowie starają się zachować swoją prywatność, jak każdy z nas. Mają swoje życie, plany i pasje. Mogę zdradzić, że są mocno związani z morzem. Konrad jest kitesurferem, a Andrzej windsurferem. To zwyczajni ludzie poza taką drobnostką, że odnieśli niesamowity sukces " tłumaczył nam Sebastian Ptak, członek zarządu Blue Media.
W roku 2013 Antoń i Kucharski zarobili po ok. pół miliona zł pensji i po blisko 1,5 mln zł z dywidendy z zysku wypracowanego przez Blue Media.
W roku 2013 jeden z wiceprezesów LPP zarobił 900 tys. zł jako członek zarządu i dostał 144 tys. zł nagrody. Skorzystał z planu motywacyjnego, dzięki czemu mógł objąć 132 akcje, płacąc za każdą po 2 zł, kolejne 204 akcje przysługują mu jako premia za wyniki z lat poprzednich. Łącznie daje to blisko 4,3 mln zł.
W roku 2007 r. spółka informowała, że Dariusz Pachla posiada pakiet 2794 akcji. Jeśli go nie sprzedał, byłby wart teraz 27 mln zł.
Pachla odpowiada w LPP m.in. za komunikację z inwestorami i prezentację planów oraz prognoz. Przed rokiem mówił nam: "W Polsce faktycznie jesteśmy największym graczem, ale od liderów światowych, szwedzkiego H&M czy hiszpańskiego Inditexu jesteśmy około 15 razy mniejsi. Są też firmy średnie, typu Esprit, o obrotach cztery, pięć razy większych od naszych. Jest plan, byśmy weszli do grupy średnich firm. Za dwa, trzy lata nasze obroty powinny nam na to pozwolić, bo liczę na podwojenie sprzedaży w najbliższych latach".
Ubiegły rok także inni członkowie zarządu LPP mogą uznać za udany, łącznie z akcjami ich dochody wyniosły ok. 3 mln zł.
Prezesi spółki pożyczkowej z Gdańska należą do najlepiej zarabiających w kraju szefów instytucji finansowych. Spółka, którą kierują, niegdyś nazywała się Polska Korporacja Finansowa "Skarbiec", później została przemianowana na "Pomocną Pożyczkę", a obecnie działa pod szyldem "Pożyczka Gotówkowa".
Wobec spółki toczy się największe śledztwo w kraju, prokuratura przesłuchuje 60 tys. klientów, którzy chcieli zaciągnąć pożyczkę, ale jej nie otrzymali. Według śledczych spółka zarobiła jednak ok. 150 mln zł na opłatach za przyznanie pożyczki, które wnosili klienci. Opłaty to główne źródło zysków Pomocnej Pożyczki, które co roku dzielą między siebie prezesi Grzebin i Russjan.
Przez 12 lat działalności spółka wykazała ok. 50 mln zł czystego zysku. Pieniądze nie zostawały w firmie, właściciele przeznaczali je niemal w całości na dywidendę.
Prezesi zarabiają rocznie po około pół miliona złotych. Z dywidendy za rok 2012 mieli do podziału między siebie 13 mln zł. W kolejnym roku każdemu przypadło po 4 mln zł.
Szefowie spółki pożyczkowej nie wypowiadają się w mediach i nie zgadzają na fotografowanie. Po Trójmieście poruszają się charakterystycznymi czarnymi cadillacami escalade.
Zbigniew Nowak - radny PO w powiecie gdańskim, właściciel Zakładów Mięsnych Nowak w Jankowie, gospodarstwa rolnego na Wyspie Sobieszewskiej i wielu spółek, m.in. inwestujących na Wyspie Spichrzów w Gdańsku. To na jego działce umieszczono w wakacje wielkie koło widokowe, które stało się letnią atrakcją miasta. Paragony za przejazd wydawał operator zarejestrowany w szwajcarskim kantonie, lecz czynsz za instalację i wpływy ze sprzedaży piwa i jedzenia w sąsiednim namiocie trafiały do spółek Nowaka.
Był pracownikiem naukowym w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni, kierownikiem restauracji, szefem masarni w Pruszczu Gdańskim, a od 1991 r. prowadzi własne zakłady mięsne. Jak czytamy w jego oświadczeniu majątkowym za rok 2013, w gotówce zgromadził 18,7 mln zł, zaś jego nieruchomości są warte ponad 26 mln zł. Do spłaty ma też sporo kredytów.
Przewodniczy radzie krajowej Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy RP. Prowadzi działalność doradztwa gospodarczego, która w roku 2013 dała mu 6,7 mln zł dochodu. Działa w wielu branżach, jedna z jego spółek, zajmująca się kruszywem, starała się o uruchomienie w Gdańsku kopalni bursztynu.
Biznesmen z Gdyni, senator PiS-u z Podlasia i twórca Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych, będących w ostatnich latach znaczącym sponsorem prawicowych mediów. Kieruje SKOK Holding z siedzibą w Luksemburgu.
W swoim oświadczeniu majątkowym napisał, że zgromadził w gotówce ponad 15 mln zł, kolejne 6 mln warte są jego udziały w spółkach. Natomiast jego dochody m.in. za kierowanie SKOK Holding, rady nadzorcze (głównie SKOK-ów i spółek zależnych) w roku 2013 wyniosły 10,4 mln zł.
Farmaceuta z Sosnowca Zenon Ziaja w latach 80. pracował w aptece przy Szpitalu Marynarki Wojennej w Gdańsku. Klientki dopytywały go o kremy, więc przygotował autorską recepturę kremu oliwkowego.
"Kiedy odchodziłem [z apteki] w 1989 r., miałem 50-metrowe mieszkanie, które zajmowałem z żoną i dwójką dzieci, oraz 20-letniego wartburga, którego sam remontowałem. I żadnych oszczędności. Praca w wojskowej aptece miała jednak tę zaletę, że to była jakby mała wytwórnia leków. Myśmy tam na miejscu robili masę rzeczy " płyny infuzyjne, krople itd. To mnie fascynowało, stało się moją pasją " mówił w wywiadzie dla "Wyborczej" Zenon Ziaja.
W 1989 r. jego firma zaczynała od sprzedaży jednego kremu oliwkowego. " Wszystko robiłem sam " produkowałem krem, pakowałem, rozwoziłem po sklepach w całym kraju " wspominał. Dziś ma w ofercie ponad 900 produktów i klientów na całym świecie.
Biura spółki mieszczą się w Gdańsku-Kokoszkach, zakład produkcyjny znajduje się w Kolbudach, gdzie powstaje nowa hala magazynowa o pow. 10 tys. m kw.
W roku 2013 firma sprzedała towary za 205 mln zł, z czego eksport wyniósł 12 mln zł.
Wypracowała 35 mln zł zysku netto. Właściciele, prezes Zenon Ziaja, jego syn (farmaceuta) i córka (lekarz), otrzymali 13 mln zł dywidendy, a 22 mln zostały w firmie.
Pensja prezesa Ziai wyniosła blisko 1,9 mln zł, przypadająca na niego część dywidendy to 8,7 mln zł.
Ziaja zatrudnia 460 osób, spółka zapłaciła skarbówce w Gdańsku 8,6 mln zł podatku dochodowego.
" Dopuszcza pan sprzedaż firmy np. jakiemuś zachodniemu koncernowi" " pytała Ziaję dziennikarka "Wyborczej" Krystyna Naszkowska.
" Nie, jeśli w biznesie istnieje takie słowo. Może gdyby dzieci nie chciały pracować w firmie, to bym to rozważał. Ale to nie jest nasz przypadek. Ciągle się zgłaszają chętni do kupna Ziai, ale po co mam sprzedawać" Aby mieć więcej pieniędzy" I co, kupię sobie osiem domów czy pięć samochodów" Bzdura " odparł.
Twórca, prezes i właściciel spółki NDI założonej w 1991 r. w Sopocie, obecnie potężnej grupy deweloperskiej. NDI miało swój udział w budowie północnego odcinka autostrady A1, Centrum Haffnera w Sopocie, a ostatnio Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku.
Dzisiejsze NDI to korporacja realizująca wielkie projekty inwestycyjne " od apartamentów w Jelitkowie i Warszawie po hipodrom w Sopocie.
Spółka ma wielkie plany ekspansji w Kaliningradzie, gdzie planowała zbudować hotel, salon samochodowy, biurowiec i centrum przygotowań sportowych. Przed ochłodzeniem stosunków polsko-rosyjskich rozmowy był już bardzo zaawansowane. NDI prowadziło też rozmowy z władzami obwodu kaliningradzkiego na temat budowy płatnej obwodnicy, wartej 400 mln euro.
"Została wyznaczona i zatwierdzona przez wicepremiera rządu obwodu kaliningradzkiego dwustronna (polsko-rosyjska) grupa robocza, której celem jest omówienie i przygotowanie projektu do realizacji w formule PPP" " czytamy w dokumentach NDI.
Prezes Gajewski zarobił w 2013 r. " 1,7 mln zł pensji i miał otrzymać 10 mln zł dywidendy.
Tao Ngoc Tu to pochodzący z Wietnamu król zupek chińskich w Polsce. Jego Tan-Viet International posiada 35-procentowe udziały w tym rynku, sprzedaje też inne artykuły spożywcze sprowadzane z Azji. Spółka z Łęgowa pod Pruszczem Gdańskim ma nawet swój oddział w Hawanie na Kubie, gdzie rozprowadza mleko w proszku.
20 mln zł z zysku Tan Viet trafiło niedawno do kontrolujących je spółek: Cerioti Holding SA w Luksemburgu i Tiseldo Holdings Ltd na Cyprze. Podatek od tej dywidendy w Polsce wyniósłby 3,8 mln zł, a na Cyprze można go w ogóle nie płacić.
Za tymi wehikułami inwestycyjnymi stoi Tao Ngoc Tu, twórca Tan Vietu i szef rady nadzorczej tej spółki. Czy są również inni inwestorzy?
- Obowiązuje mnie absolutna dyskrecja - mówi Jan Zarębski, członek rady nadzorczej Tan Vietu, prezes Gdańskiego Klubu Biznesu.
Z ustaleń Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów poczynionych w kwietniu 2014 r. wynika, że "grupę Cerioti ostatecznie kontroluje Pan Tao Ngoc Tu".
Prezes i większościowy udziałowiec w największej grupie stoczniowej w Polsce. Rozpoczynał karierę w 1972 r. w Gdańskiej Stoczni Remontowej, zaraz po studiach inżynierskich. W 1989 r. wygrał konkurs na dyrektora stoczni, która wtedy otrzymała imię Józefa Piłsudskiego. W 2001 r., po prywatyzacji przeprowadzonej przez rząd AWS z poparciem "Solidarności", stał się współwłaścicielem przedsiębiorstwa. Gdy zabiegał o udział w prywatyzacji, sam był "chwilowo" politykiem AWS, zasiadał w pomorskim sejmiku.
Zrestrukturyzował spółkę i przekształcił w nowoczesną grupę stoczniową. Interes szedł znakomicie aż do 2009 r., kiedy przez opcje walutowe stocznia znalazła się o krok od bankructwa. Odszedł wtedy z funkcji prezesa, ale na początku 2013 r. wrócił i został szefem Remontowa Holding, która posiada większość akcji w spółkach Gdańska Stocznia Remontowa, Remontowa Shipbuilding, Hydroster i pośrednio kontroluje kilkanaście innych firm, m.in. Famos ze Starogardu Gdańskiego i FUO Rumia.
W kluczowym dla przemysłu Pomorza holdingu pracuje 7 tys. osób, które w zdecydowanej większości zatrudniane są na umowy o pracę. Zyski holdingu (103 mln zł w roku 2013) pokazują, że na przemyśle stoczniowym można nieźle zarabiać, co niestety nie udaje się sąsiedniej Stoczni Gdańsk. Można przy tym zatrudniać ludzi na standardowych umowach o pracę.
Na przykład w Stoczni Crist z Gdyni na stałe pracuje jedynie 50 osób, a kilka tysięcy zatrudnionych jest u podwykonawców lub jako jednoosobowe firmy. Ubiegły rok był dla Crista fatalny, spółka zanotowała blisko 37 mln zł strat, jej twórcy i prezesi, Ireneusz Ćwirko i Krzysztof Kulczycki, odeszli z zarządu, a kontrolowany przez państwową Agencję Rozwoju Przemysłu fundusz Mars objął dodatkowe udziały w spółce. Kłopoty tej firmy nie miały rzecz jasna związku z formą zatrudnienia. Crist boryka się ze znacznym zadłużeniem i roszczeniami wysuwanymi przez odbiorców statków.
Piotr Soyka jako prezes Remontowa Holding zarobił "tylko" ok. miliona złotych, ale jako udziałowiec holdingu otrzymał część z 60-milionowej dywidendy, którą z wypracowanego zysku spółka wypłaciła swoim udziałowcom.
W dokumentach sądowych holding nie informuje szczegółowo o swoich właścicielach. Bez wątpienia jednak pakiet kontrolny należy do Piotra Soyki, a mniejszościowe udziały posiada spółka Navimor oraz menedżerowie oraz pracownicy Remontówki - łącznie blisko 1000 osób. W radzie nadzorczej zasiada osoba z bliskiej rodziny prezesa Soyki, przedstawiciel Navimoru oraz Mirosław Piórek, przewodniczący "S" Stoczni Remontowej i szef Sekcji Krajowej Przemysłu Okrętowego NSZZ "S".
Marek Piechocki, prezes i współwłaściciel spółki odzieżowej LPP, sprzedającej ubrania m.in. pod marką Reserved. Pakiet akcji bezpośrednio należących do Piechockiego jest wart ponad 1,5 mld zł. Z dywidendy za rok 2013 otrzymał co najmniej 16 mln zł. A jeśli stoi także za jednym z cypryjskich udziałowców LPP, to jego wpływy były znacznie większe.
Prezes starannie chroni swoją prywatność, w mediach nie pojawiają się jego zdjęcia. Urodził się w Kartuzach, w lutym skończy 54 lata, absolwent Politechniki Gdańskiej.
W roku 2013 zarobił 1,35 mln zł i dostał 216 tys. zł premii. W ramach planu motywacyjnego objął 192 akcje LPP po preferencyjnej cenie 2 zł. Jako że wartość giełdowa jednej akcji to obecnie ok. 9 800 zł, pakiet 192 udziałów można wycenić na 1,9 mln zł. Dodatkowo Piechocki ma prawo do premii " objęcia 306 akcji " za dobre wyniki spółki w latach poprzednich (ok. 3 mln zł).
Kontroluje też jedną trzecią udziałów w spółce LPP Tex, która prowadzi sklepy Home&You w Polsce i krajach sąsiednich oraz dostarcza importowane towary do dyskontów i sieci hipermarketów. Ta spółka również dynamicznie rośnie. Za ubiegły rok wypłaciła 6,6 mln zł dywidendy. Jedna trzecia przypadła Markowi Piechockiemu.
Szef i udziałowiec LPP zarabia zatem ok. 65 tys. zł na dobę, więcej niż pracownik dostający średnią krajową otrzyma przez rok.
To robi wrażenie, ale należy pamiętać, że wraz z grupą współpracowników stworzył od podstaw największą firmę odzieżową w Europie Środkowej. A zaczynał w roku 1990 od drobnego handlu i indywidualnego importu.
LPP rozwija się w zawrotnym tempie, w ostatnim roku spółka zanotowała sprzedaż przekraczającą 4 mld zł " to osiem razy więcej niż w 2004 r. Zysk za ubiegły rok wyniósł 430 mln zł. Spółka należy na największych podatników na Pomorzu.
Nie napiszemy o miliarderze z Gdyni Ryszardzie Krauzem i kilku innych znaczących biznesmenach, ponieważ akta ich spółek ze sprawozdaniami finansowymi nie są w tej chwili dostępne w sądzie.
W zestawieniu nie znaleźli się też szefowie dwóch najważniejszych z punktu widzenia regionu spółek kontrolowanych przez skarb państwa. Powód jest prosty " prezes Lotosu Paweł Olechnowicz zarobił "tylko" 1,4 mln zł w roku 2013, a szef Grupy Energa, która wypracowała największy zysk spośród wszystkich spółek na Pomorzu " otrzymał "jedynie" 1,18 mln zł.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze