Pierwsza latarnia morska w Helu została zbudowana w 1827 roku i przetrwała ponad 100 lat. Została wysadzona przez polskich saperów podczas obrony półwyspu w trakcie kampanii wrześniowej, po to, aby utrudnić Niemcom celowanie w polskie wybrzeże. Latarnia została odbudowana w czasie okupacji w 1942 roku, około 10 metrów na południowy-wschód od fundamentów poprzedniej latarni.
W 2001 roku obiekt został gruntownie wyremontowany, a dwa lata później zyskał radar brzegowy Systemu Kontroli Ruchu Statków (VTS). Latarnia ma prawie 42 metry wysokości (najwyższa spośród dostępnych dla turystów latarni na Pomorzu), a zasięg jej światła to 18 mil morskich.
Adres: Hel, ul. Bałtycka 4.
Telefon kontaktowy: 58 675 06 17.
Kolejna latarnia dostępna dla turystów znajduje się na przylądku Rozewie, który był do niedawna uznawany za najbardziej na północ wysunięty punkt Polski (w rzeczywistości punkt ten stanowi pobliska Jastrzębia Góra). Uruchomiona w 1822 roku latarnia przeszła dwie modernizacje - w 1910 i 1978 roku.
Latarnia mierzy 33 metry, a jej zasięg wynosi aż 26 mil morskich. W budynku mieści się stała ekspozycja muzealna poświęcona rozwojowi latarnictwa, na której można podziwiać m. in. stary reflektor latarni Stilo z soczewką Fresnela, światła nawigacyjne oraz modele dawnych latarni począwszy od obiektu na Faros.
Z latarnią Rozewie wiąże się postać Stefana Żeromskiego, który niegdyś odwiedzał obiekt. W jednym z pomieszczeń latarni utworzono izbę pamięci poświęconą pisarzowi.
Adres: Rozewie, ul. Wzorka 3.
Telefon kontaktowy: 58 674 95 42.
Latarnia Morska Stilo znajduje się w niewielkiej miejscowości Osetnik w pobliżu Sasina w powiecie wejherowskim. Wcześniej na jej miejscu znajdował się drewniany znak nawigacyjny o niewielkim zasięgu, przez co statki pływające w okolicy bardzo często gubiły szlak wodny, i osiadały na pobliskich mieliznach.
Na początku XX wieku zdecydowano się na budowę latarni. Obiekt wybudowano w latach 1904-1906 na niewielkim wzgórzu oddalonym od brzegu Bałtyku o około 900 metrów. Latarnia ma ponad 33 metry wysokości, i jako jedna z dwóch w Polsce jest całkowicie metalowa (druga to niedostępna dla turystów latarnia w Jastarni). Jej zasięg nawigacyjny wynosi ponad 23 mile morskie.
W pobliżu latarni Stilo znajduje się inny ciekawy obiekt - ruiny dawnego nautofonu - urządzenia nadającego sygnały dźwiękowe podczas mgły i ograniczonej widoczności na morzu. Nautofon został rozebrany w latach 80. ubiegłego wieku.
Latarnia morska Czołpino położona jest na terenie Słowińskiego Parku Narodowego pomiędzy Łebą a Rowami. Zbudowano ją w 1875 roku na wysokiej wydmie. W latach 90. ubiegłego wieku przeszła renowację, wtedy też została udostępniona turystom.
Latarnia mierzy ponad 25 metrów wysokości, a nominalny zasięg jej światła to 21 mil morskich. Do latarni można dotrzeć idąc oznakowanym szlakiem parkingu (około 1 km), znajdującego się na terenie Parku Narodowego, do którego dojeżdża się od strony Smołdzina. Trafić nie jest łatwo, ale odwiedzić naprawdę warto, choćby dla pięknego widoku na Park Narodowy, jaki można podziwiać z tarasu widokowego latarni.
Latarnia morska w Ustce to jeden z mniejszych obiektów tego typu. Latarnia ma nieco ponad 22 metry, a zasięg jej światła wynosi 18 mil. Została wybudowana w 1892 roku jako wieża przy budynku przeznaczonym na stację pilotową, ze względu na dużą trudność żeglugi wejścia do usteckiego portu przy niesprzyjającej pogodzie.
Do latarni można trafić bez problemu, bowiem znajduje się ona na końcu spacerowej promenady. Jest to obowiązkowy punkt dla każdego, kto odwiedza tę malowniczą, nadmorską miejscowość.
Adres: Ustka, ul. Marynarki Polskiej 1.
Telefon kontaktowy: 59 814 45 66.
Z otwartego morza przenosimy się nad zatokę. Sopocka latarnia morska to tak naprawdę przebudowany komin Instytutu Balneologicznego. Wieżę o wysokości 30 metrów wybudowano w latach 1903-1904.
Obiekt swoją pierwotną funkcję spełniał do zakończenia drugiej wojny światowej. Później budynki należące do Instytutu przejęło miasto, i przekazało je szpitalowi reumatologicznemu. W latach 70. po modernizacji szpitalnej kotłowni, komin został przebudowany. Zyskał m.in. źródło światła oraz taras widokowy.
Ze względu na niewielki zasięg nominalny światła, sopocki obiekt oficjalnie nie jest uznawany za latarnię morską. Mimo wszystko warto wybrać się na wieżę obserwacyjną i podczas ładnej pogody podziwiać wspaniały widok na Zatokę Gdańską.
Adres: Sopot, ul. Grunwaldzka 1-3.
Latarnia morska w Nowym Porcie w Gdańsku to prawdziwa perełka wśród obiektów tego typu. Mierząca 27 metrów konstrukcja została wybudowana w 1894 roku, i przez blisko 90 lat wskazywała statkom wejście do gdańskiego portu.
Latarnia przeszła do historii z uwagi na fakt, że to właśnie m.in. z niej we wrześniu 1939 roku Niemcy oddali pierwsze strzały w kierunku Polskiej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte.
Latarnia jest nieczynna od 1984. W 2004 roku udostępniono ją zwiedzającym. W jej wnętrzu można zobaczyć zabytkowe, doskonale zachowane urządzenia optyczne, a także wystawę poświęconą latarnictwu. Ze szczytu latarnianej wieży można podziwiać widok na Zatokę Gdańską oraz Westerplatte.
Adres: Gdańsk, ul. Przemysłowa 6 A.
Telefon kontaktowy: 58 760 16 42.
Ostatnia dostępna dla zwiedzających latarnia na Pomorzu znajduje się w Krynicy Morskiej. Jest to najmłodsza spośród pomorskich latarni. Powstała na bazie projektu inżynierów Politechniki Gdańskiej w 1951 roku, na miejscu wysadzonej w 1945 roku przez wycofujących się Niemców latarni (wybudowanej w 1894 roku). Obiekt ma 26, 5 metra wysokości. Zasięg nominalny światła wynosi 18 mil morskich.
Z galerii rozciąga się widok na wody pełnego morza i Zalewu Wiślanego, od strony lądu można dojrzeć Tolkmicko i Frombork, a przy dobrej widoczności nawet światła Helu i Gdańska.
Adres: Krynica Morska, ul. Sienkiewicza 1.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze