Projekt sali restauracyjnej (kiedyś rzeczywiście była tu restauracja, ostatnio już tylko drogeria Rossmann) stworzony został przez zespół artystów pod przewodnictwem profesora Juliusza Gizberta-Studnickiego, współzałożyciela szkoły sopockiej, wykonawcy polichromii zabytkowych kamienic przy ul. Długiej i Długim Targu w Gdańsku.
- Sposób w jaki zaprojektowano wystrój dworca był "oddechem Europy", według relacji jednej z autorek, ludzie przychodzili specjalnie, aby zobaczyć wystrój - komentuje Anna Kriegseisen, wykonawca robót konserwatorskich.
Zdjęcie przedstawia malowidła znajdujące się na suficie w sali restauracyjnej.
Znalazły się tam, pomiędzy przedstawieniami symbolizującymi znaki zodiaku, fantastyczne stwory, np. smoki.
- Takie przedstawienia są ulubionym motywem twórczości Juliusza Gizberta-Studnickiego - mówi Anna Kriegseisen. - Zobaczyć je możemy również w twórczości sztalugowej artysty.
W latach 90-tych ubiegłego wieku ściany sali restauracyjnej przemalowano.
Podczas prac renowacyjnych odkryto, że wcześniej pokrywały je malowidła przedstawiające mapy, z podziałem na południki i równoleżniki, z wypisanymi nazwami miast.
Obecnie widoczne są niewielkie fragmenty w odkrywkach wykonanych przez renowatorów.
Zdjęcie przedstawia fragment mapy z zaznaczonymi Gdańskiem i Gdynią.
Malowidła wykonano techniką, którą znano już w starożytności.
Farbę sporządzano z pigmentów, które rozcierano z mlekiem, jajami i octem. Gotowe malowidło lekko przetarto, np. pędzlami lub szczotkami co sprawiało, że powierzchnia wyglądała jak zniszczone dawne freski. Na koniec całość zabezpieczano pastą z pszczelego wosku. Dzięki temu malowidło lekko błyszczało się, a barwy miały głęboki i intensywny odcień.
- Pomimo tego, że malowidła zostały wykonane tanimi środkami osiągnięto wspaniały efekt - mówi Anna Kriegseisen. - W obecnych czasach takich artystów określilibyśmy mianem "super designerów".
Zdjęcie przedstawia fragment malowidła znjadującego się na suficie.
Mozaiki zostały najprawdopodobniej zaprojektowane przez Teresą Pągowską i Hannę Żuławską.
Wykonane z kostek ceramicznych z angobą tzn. pozbawionych glazury, złoconych, szkliwionych oraz materiałów imitujących ceramikę, np. gipsu, które później malowano.
Wykonanie mozaiki polegało na wklejeniu kosteczek w zaprawę rozprowadzoną na ścianie, w taki sposób, aby utworzyły pożądany wzór.
W ten sposób powstały cztery mozaiki przedstawiające pegaza, morze oraz dwa dwie sceny portowe (jedna z nich na zdjęciu).
Aby przywrócić mozaikom dawny wygląd konieczne było ich oczyszczenie. - Najgorzej było z tymi, które znajdowały się w korytarzu prowadzącym na dworzec SKM-ki - tłumaczy Anna Kriegseisen. - Były pokryte warstwą "zapieczonego tłuszczu", który osadził się podczas wieloletniego funkcjonowania budek z fastfoodami w tym miejscu.
Później uzupełniono drobne uszkodzenia - ubytki, wypełniono je zaprawą oraz dokonano retuszu barwnej powierzchni.
W całej Polsce kolej prowadzi obecnie największy od kilkudziesięciu lat program modernizacji dworców. Do roku 2012 swoje oblicze zmieni 77 obiektów w dużych miastach i mniejszych miejscowościach - w tym także gdyński dworzec. Jest to pierwszy od ponad 50 lat gruntowny remont.
Koszt modernizacji dworców wyniesie około miliarda złotych. Środki pochodzą z budżetu państwa, Unii Europejskiej i budżetu PKP S.A.
Zakończenie remontu gdyńskiego dworca planowane jest na maj 2012 r.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze