Bazą lotniczą dla wojskowych wodnopłatów już na przełomie 1911 i 1912 r. został Puck. Tu również lądowały pierwsze cywilne hydroplany. Po wojnie wodnopłaty były obsługiwane w i lądowały tuż przy molo.
Z uwagi na mocne falowanie miejsce lądowania przeniesiono jednak na Śmiałą Wisłę w Górkach Wschodnich. Ruch statków w tym miejscu był niewielki - przebiegał głównie Martwą Wisłą przy dawnym ujściu oraz Przekopem Wisły. Dodatkową zaletą był las sosnowy, który osłaniał od nadmorskiego wiatru.
Pierwotnie jednak warunki nie były zbyt dobre, budynki były blaszano-drewniane, a pasażerowie byli dowożeni łódkami do statków.
Lotnisko na Górkach służyło przede wszystkim utrzymywaniu komunikacji ze Skandynawią. Powołane było przez spółkę Danziger Aero Lloyd ze szwedzkim Nordische Flugreederei. Pierwszy samolot typu Dorniel Wal przyleciał do Gdańska w czerwcu 1925 r.
Lot rejsowy do Szwecji trwał cztery godziny. Pierwotnie odbywał się raz dziennie. Z Górek Wschodnich samolot startował o 17.15, by o 21.15 być w Sztokholmie. Ze stolicy Szwecji startował o 6 rano i o 10 był w Gdańsku.
W pierwszym roku działalności doszło też do wypadku w pobliżu Płoni, w miejscu obecnej Rafinerii Gdańskiej. Szczęśliwie, żaden z pilotów i pasażerów nie ucierpiał, samolot był jednak poważnie uszkodzony. Niestety, połączenia, mimo że cieszyły się sporym zainteresowaniem, w 1926 r. zostały zawieszone.
Do latania wodnopłatami powrócono w 1928 r. Wybudowano wtedy budynki dworca pasażerskiego oraz przystań dla statków pływających do Gdańska i Elbląga.
Samoloty latały wtedy głównie na linii Gdańsk-Kalmar. Trasa była obsługiwana trzy razy w tygodniu, a lot trwał 2,5 godziny. Niestety, to ostatnie rejsowe połączenia. Później na Górkach Wschodnich pojawiały się już tylko samoloty czarterowe.
Największym wodnosamolotem był Dornier Do-X, zwany często "Latającą łodzią", ze względu na charakterystyczny kształt kabiny. Był to największy hydroplan latający nad Bałtykiem. Dornier posiadał numer boczny D-1929, jego długość wynosiła 40 m, zaś rozpiętość skrzydeł 48 m. Napędzany był 12 silnikami o mocy 600 KM każdy.
W Gdańsku Dornier przebywał od 6 do 13 lipca 1932 r., a witał go sam przewodniczący Senatu Wolnego Miasta Gdańska Ernst Ziehm.
Samolot udostępniono publiczności do zwiedzania, a 12 lipca odbył się lot okrężny nad Sopotem. Z Gdańska pływały specjalne statki wycieczkowe, by obejrzeć olbrzymi samolot.
Czarterowe przyloty wodnopłatów odbywały się aż do wybuchu II wojny światowej. Po jej zakończeniu nie powrócono do koncepcji lotów z Wisły Śmiałej.
Budynki się zachowały, w dawnym dworcu lotniczym znajduje się obecnie Morska Stacja Biologiczna Uniwersytetu Gdańskiego i jest to jedyna oryginalna przedwojenna zabudowa lotnicza w Gdańsku.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze