mat. archiwum restauracji "Pod Łososiem".
Ulica Szeroka, jako główna arteria tzw. Nowego Miasta, czyli północnego fragmentu Głównego Miasta, wzmiankowana po raz pierwszy w źródłach została w roku 1345. Swój nietypowy rozmiar ulica nie zawdzięcza tylko dojazdowi do portu, ale i podmokłemu terenowi, na jakim została poprowadzona nowa arteria. Wzdłuż ulicy znajdowały się, zasypane w późniejszych wiekach, rowy melioracyjne.
Z ulic Głównego Miasta Szeroka wcale nie jest najszerszą, zdecydowanie laur w tej kategorii przysługuje Długiemu Targowi.
Niewiele wiadomo o najstarszych mieszkańcach ulicy, wiadomo natomiast, że była tu także co najmniej jedna karczma. Jej właścicielem był Nicolaus Tabernator (Mikołaj Oberżysta). W średniowieczu ulicę zamykały dwie miejskie bramy, od strony Targu Drzewnego Brama Szeroka, wybudowana zapewne w latach 60. XIV wieku, zaś od strony Motławy brama wodna, przebudowana później w Żuraw. Ten słynny symbol Gdańska powstał w latach 1442-1444. Jest jedną z najstarszych gdańskich bram miejskich. Pełnił również funkcję dźwigu, który służył do stawiania na statkach masztów oraz przenoszenia znacznych ciężarów. Mechanizmem są w tym wypadku dwa koła - bębny o średnicy sześciu metrów każde. "Siłą napędową" było czterech pracowników stąpających wewnątrz tychże bębnów.