Oceny dokonywali dziennikarze i współpracownicy Magazynu Travelist. Mieli oni kilka głównych kryteriów. Była to jakość i dostępność serwowanego przy deptaku jedzenia, oferta artystyczno-kulturalna. Oprócz tego oceniano samo położenie i krajobraz miejsca oraz zagospodarowanie zieleni i małej architektury. Starano się wybrać miejsca, które pozbawione są nadmorskiego kiczu i tandety.
Deptak w Juracie jest bardzo charakterystyczny, nie biegnie wzdłuż plaży lecz przez środek miasteczka. Znajduje się przez to pośrodku drogi od otwartego morza do Zatoki Gdańskiej, przez co przylgnęła do niego nazwa Międzymorza.
Sama nazwa Jurata pochodzi od Żmudzkiej bogini i nie wiadomo skąd się wzięła na Pomorzu. Według legendy bogini zakochała się w ubogim rybaku. Jej ojciec był przeciwny związkowi i za karę zniszczył podwodny pałac Juraty. Zbudowany był on z bursztynu, którego odłamki do dzisiaj wyrzuca morze.
Sama Jurata od zawsze miejscem dla bardziej wymagających turystów. Od okresu międzywojennego przyjeżdżali tu artyści oraz przedstawiciele elit politycznych. Również i dziś Jurata uchodzi za nieco spokojniejsze miejsce od Helu czy Władysławowa.
Promenada gwiazd wzorowana była na Hollywoodzkich Walk of Fame, gdzie znajdziemy 2,4 tys odcisków dłoni. Polska wersja powstała w 1996 przy okazji Festiwalu Gwiazd. Odcisnęli tu swoje dłonie m.in. Krystyna Janda, Janusz Gajos, Cezary Pazura, Jerzy Sztur czy Krzysztof Zannusi. Sama promenada to natomiast pięknie oświetlony bulwar z którego roztacza się wspaniały widok na morze.
Kołobrzeski bulwar wybudowano w 1994 roku. Jest on wykonany głównie z betonu, ale przepięknie położony ok. trzy metry nad poziomem morza. Nad samą promenadą znajduje się również 26-metrowa latarnia. W jej wnętrzu znajdziemy dyskotekię, zaś ze szczytu roztacza się wspaniały widok na ujście Parsęty. Bulwar prowadzi również do drewnianego molo spacerowego.
Promenada w tym miejscu powstała już w XIX wieku. Wtedy miasto było modnym uzdrowiskiem dla niemieckich letników. Często odwiedzał je sam żelazny kanclerz Otto von Bismarck i zapewne nieraz spacerował po promenadzie. W 1904 roku tuż obok pojawiła się latarnia morska, zaś wzdłuż promenady są zakłady lecznicze. Powodem jest występująca tutaj solanka chlorkowo-sodowa o stężeniu 3,43%.
Popularny ?Monciak? wyprzedził rywali. Magazyn jako powody przyznania lauru wymienił dużo zieleni, fontanna na Placu Przyjaciół Sopotu oraz bliskość mola i latarni morskiej. Dodatkowo wokół znajduje się dużo restauracji i klubów co powoduje, że jest to najważniejszy letni deptak Polski.
Sam rozwój Sopotu i jego nadmorskiej arterii rozpoczął się w roku 1823, gdy Jan Jerzy Haffner, były lekarz armii napoleońskiej, wzniósł Zakład Kąpielowy. Sopot szybko stał się główną miejscowością turystyczną na Pomorzu. Zjeżdżali tu goście z Niemiec, Rosji oraz Polski. Szybko też nadmorska miejscowość stała się synonimem bogactwa, wypoczynku i hazardu. Casino Hotel oraz rozmaite mniejsze i nie zawsze legalne szulernie powodowały, że często mówiono o Sopocie "Monte Carlo Północy". Magdalena Samozwaniec tak pisała o kasynie w Domu Zdrojowym: "Gdy się weszło do sal, dochodził stamtąd niepokojący i denerwujący szum kulki biegnącej wewnątrz mosiężnej misy ruletki. Wokoło stołów stali lub przy nich siedzieli gracze z wypiekami na twarzach lub zielonobladzi. Od tej figlarnej na pozór kuleczki zależało, czy dany osobnik powróci szczęśliwie do kraju, czy też zgrany do suchej nitki będzie błądził, zastanawiając się, czy ma popełnić samobójstwo, czy też jeszcze raz za pożyczone pieniądze spróbować szczęścia." Niewielkie zniszczenia powojenne spowodowały, że Sopot jest dziś głośnym i nowoczesnym kurortem w historycznej oprawie i klimacie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze