Architektoniczne nagrody Prezydenta Miasta Gdańska przyznaje miasto Gdańsk wraz ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich Oddział "Wybrzeże". To pierwsza edycja konkursu. Wyróżniane są te realizacje, które do przestrzeni publicznej wnoszą szczególne wartości architektoniczne - mogą być to zarówno budynki, budowle, jak i przestrzenie. Pod uwagę brano realizacje z lat 2011-2015. Czterem obiektom przyznano nagrody, jeden - nieukończony - otrzymał dyplom. Przyznano też nagrodę specjalną.
Wyboru dokonała kapituła w składzie: Wiesław Bielawski - zastępca prezydenta Gdańska ds. polityki przestrzennej, Edyta Damszel-Turek - dyrektor Biura Rozwoju Gdańska, Jacek Droszcz - SARP, Andrzej Duch - dyrektor Wydziału Urbanistyki i Architektury Urzędu Miejskiego, Paweł Wład. Kowalski - prezes SARP Oddział "Wyrzeże", Andrzej Kwieciński - SARP.
Stary Maneż - wielofunkcyjna, mieszcząca 1500 osób sala widowiskowa, która powstała w dawnej ujeżdżalni Pułku Czarnych Huzarów, na terenie osiedla Garnizon. W obiekcie mieści się kawiarnia, będzie też winiarnia i browar rzemieślniczy.
Uzasadnienie sądu konkursowego:
Prosta forma budynku wynikała z jego funkcji użytkowych. Podstawą projektu adaptacji maneżu była chęć zachowania historycznej przestrzeni hali, przy zapewnieniu odpowiedniej akustyki, oświetlenia i sterowania mediami, łatwej zmiany aranżacji wnętrza i bezpieczeństwa użytkowników.
Budynek został powiększony o dwukondygnacyjną część gastronomiczną, która jest przedłużeniem bryły historycznego budynku. Nowa część została zaprojektowana harmonijnie, wręcz "nieinwazyjnie", dopasowała się do części historycznej przy powściągliwym zastosowaniu nowoczesnej formy i detalu architektonicznego. Na nagrodę zasługuje też inwestor-wykonawca, który odważył się na adaptację skromnego budynku, którego wartość opierała się głównie na sentymentalnym przywiązaniu do przeszłości.
Autor projektu: arch. Marcin Woyciechowski.
Inwestor: Grupa Inwestycyjna Hossa SA.
Wykonawca generalny: Grupa Inwestycyjna Hossa SA.
Cztery lata temu na dach Politechniki Gdańskiej wróciła wieża zegarowa. Rekonstrukcja wieży kosztowała uczelnię ponad milion złotych. Centralne miejsce na niej zajmuje zegar o średnicy dwóch metrów. Wieża została wykonana z tych samych materiałów co oryginał, głównie z drewna modrzewiowego, pokrytego powłoką z blachy miedzianej, łączonej w tradycyjny sposób. Wieńczy ją, prawie 3-metrowa, pozłacana figura - Alegoria Nauki. Cała konstrukcja wieży ma 23 metry wysokości.
Uzasadnienie sądu konkursowego:
W ostatnich latach powstało w Gdańsku kilka projektów wysokobudżetowych zaprojektowanych z dużym rozmachem. Na ich tle odtworzenie wieżyczki na dachu gmachu głównego Politechniki Gdańskiej jest inwestycją skromną, którą można łatwo przeoczyć na tle nowych obiektów realizowanych na terenie kampusu PG.
Wieżyczka, nieodłączny atrybut architektury z przełomu XIX i XX w., przez lata była zwieńczeniem osi kompozycyjnej reprezentacyjnych gmachów uczelni.W 1945 r. została zniszczona w wyniku działań wojennych. Jej odbudowy zaniechano. Nie mieściła się już w modernistycznej estetyce obowiązującej od drugiej połowy wieku XX. Odtworzenie wieżyczki po 60. latach od zniszczenia udało się dzięki wspaniałemu warsztatowi architekta i umiejętności przekazania dyspozycji wykonawcy. Przyznając nagrodę Kapituła chciała zwrócić uwagę, że architektura składa się z rzeczy wielkich i małych, często w rzeczywistości jakość małych projektów architektonicznych buduje jakość wielkich przestrzeni.
Autor projektu: arch. Wiesław Czabański z zespołem.
Inwestor: Politechnika Gdańska.
Wykonawca generalny: Przedsiębiorstwo Ogólnobudowlane Konserwacji Zabytków Osuchowski Krzysztof Babik Alicja Spółka Jawna.
Obiekt otwarto w kwietniu 2012 r. po trzech latach budowy. Budynek ma prawie 6 tys. m kw. powierzchni, sześć kondygnacji, trzy sale wystawowe, w tym salę interaktywną, pracownie, laboratoria, pracownię konserwatorską i zaplecze gastronomiczne z tarasem widokowym na Motławę.
Uzasadnienie sądu konkursowego:
W ostatnim pięcioleciu na obszarze śródmieścia historycznego Gdańska powstało wiele nowych realizacji architektonicznych. Nie są to już rekonstrukcje budynków historycznych, ale całkowicie współczesne budynki mające spełnić wiele oczekiwań, wynikających z obowiązującej ochrony konserwatorskiej. Budynek OKM jest wpasowany pomiędzy średniowiecznym żurawiem i zabudową hotelową pochodzącą z lat 90. Projektowi Ośrodka Kultury Morskiej oprócz bogatego i atrakcyjnego programu użytkowego, narzucono również gorset historycznych podziałów parcelacyjnych, nieprzekraczalnych wysokości, stosowanych materiałów, itp. Na bazie: metalu, szkła i cegły, architekt stworzył siedem elewacji kamienic. Głównym dominującym elementem wykończenia elewacji jest jasnoczerwona cegła wykonana na zamówienie inwestora. (...). Dzięki OKM Gdańsk wzbogacił się o budynek bardzo nowoczesny i zarazem tradycyjny, godzący wzorcowo nowoczesne projektowanie z przywiązaniem do historycznej architektury miasta.
Autor projektu: arch. Mirosław Frąszczak, APA Gdynia.
Inwestor: Narodowe Muzeum Morskie.
Wykonawca generalny: POLAQUA.
W gmachu Neofilologii znajdują się 63 małe sale wykładowe i cztery aule, w tym jedna koncertowo-teatralna, która mieści 408 osób. Nowy budynek zyskali też pracownicy administracji.
Inwestor: Uniwersytet Gdański
Budynek wyposażony jest w systemy do tłumaczeń translatorycznych, kabiny symultaniczne.
Uzasadnienie sądu konkursowego:
Budynek zrealizowano jako jeden z ostatnich w kampusie uniwersyteckim. Zamyka pierzeję kampusu od strony ul. Wita Stwosza. Mając do czynienia z dużą różnorodnością architektoniczną istniejących budynków, które powstawały od początku lat 70. do czasów współczesnych, projektant podjął się trudu architektonicznego scalenia kompleksu. Zaprojektowany budynek charakteryzuje się prostotą i czystością modernistycznej formy oraz przemyślanym detalem. Dzięki temu złagodził dysonans wynikający z architektonicznej różnorodności sąsiadujących ze sobą budynków. W kompozycji urbanistycznej Wydziału Neofilologii zwraca uwagę układ strefy wejściowej do rektoratu i dwóch półotwartych dziedzińców.
Autor projektu: Wolski Architekci.
Inwestor: Uniwersytet Gdański.
Budynek magazynowo-biurowy wzniesiony w latach 1924-1927 przekształcany został w nowoczesny biurowiec. W sześciokondygnacyjnym budynku zachowano charakterystyczne cechy architektury modernistycznej, łącząc je z nowoczesnymi przestrzeniami wewnętrznymi. Zagospodarowaniu uległ również teren wokół budynku w postaci elementów tzw. małej architektury: ogrodzenie, brama wjazdowa, wiata na rowery, portiernia oraz oświetlenie.
Uzasadnienie sądu konkursowego:
W czasie obrad Kapituły w budynku trwały jeszcze prace wykończeniowe, dlatego Kapituła zadecydowała o nieprzyznaniu nagrody. Jednak inwestycja została dostrzeżona dzięki wysokiej jakości wykończenia. Jest to efekt doskonałej synergii działań inwestora, projektanta i wykonawcy. Planowana rozbudowa siedziby na sąsiedniej działce pozwala mieć nadzieję, że projekt powróci w kolejnych edycjach konkursu.
Wśród inwestycji nominowanych do nagrody, przebudowa budynku dawnej fabryki tytoniu na ul. Łąkowej, jest jedyną inwestycją realizowaną ze środków prywatnych inwestora - spółki LPP SA działającej w branży odzieżowej.
Projekt oddaje filozofię firmy - marki odzieżowej zatrudniającej młodych projektantów.
Budynek z 1928 roku (autorami projektu architektonicznego byli Wilhelm Köster z Herfordt i Adolph Bielefeldt z Gdańska) został poddany gruntownej przebudowie i renowacji. Wprowadzone zmiany nie ingerują w strukturę elewacji przemysłowego budynku, wydobywają elegancję fasady poprzez wprowadzenie współczesnego, bardzo dopracowanego w szczegółach detalu. Strefa wejściowa - recepcja, została dodatkowo wykorzystana do projekcji aktualnych informacji o firmie. Mamy tu do czynienia z ciekawym połączeniem działań projektowych ściśle architektonicznych ze współczesną sztuką wizualną - połączenie projektowe, wynikające zapewne z zawodowych doświadczeń autorów projektu, którzy są wykładowcami na wydziale wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Wnętrza kolejnych pomieszczeń, zarówno biurowych, socjalnych i korytarzy unikają schematycznych powieleń, charakterystycznych dla pomieszczeń biurowych dużych korporacji. Wnętrza różnią się indywidualnym rozwiązaniem detalu i zastosowanym materiałem.
Autor projektu: Studio 1:1.
Inwestor: LPP SA.
Wykonawca generalny: ALLCON Budownictwo.
To jedna z największych instytucji w Gdańsku, wielokrotnie nagradzany już nowoczesny kompleks, mieszczący w sobie ośrodek badań naukowych, archiwum, wystawę o historii Solidarności i miejsce organizowania najróżniejszych imprez związanych z tradycją polskiej walki o demokrację.
Uzasadnienie sądu konkursowego:
Budynek ECS jest bardzo fotogeniczny, zaskakuje w wielości interesujących interpretacji jego formy architektonicznej - zarówno w sferze inspiracji, jak i sposobu jej przetworzenia. Na szczególne wyróżnienie, na tle innych powstałych w tym czasie budynków, zasługuje industrialna architektura placu- ogrodu zimowego - zamkniętego wewnątrz.
Budynek jest obiektem dużego zainteresowania publiczności od momentu przekazania go użytkownikom. Choć chęć poznania historii "Solidarności" jest głównym powodem wejścia do budynku, wewnętrzny plac stanowi niemal autonomiczną przestrzeń miejską, która w ciągu dnia wypełnia się użytkownikami o różnych zainteresowaniach, przychodzących tu nie tylko z racji wydarzeń powiązanych z historią miejsca. Kapituła nagrody wskazała projektanta budynku ECS do nagrody specjalnej za stworzenie współczesnego budynku ikonicznego, dorównującego klasą i popularnością najbardziej znanym gdańskim "architektonicznym gwiazdom"..
Autor projektu: PPW FORT, główny projektant: arch. Wojciech Targowski.
Inwestor: Miasto Gdańsk, GIK.
Wykonawca: Polimex Mostostal SA.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze