Klakier jest pięcioletnim, czarnym kocurem, który większość życia spędził w altanie na działce wraz ze swoim kocim kolegą Maćkiem. Niestety, kiedy ich opiekunka podupadła na zdrowiu, musiała oddać koty do schroniska. Maciek już znalazł dom, ale Klakier czeka już blisko rok, aż ktoś go zaadoptuje.
Co mógłby powiedzieć nam Klakier, gdyby mówił ludzkim głosem?
"Jestem oswojony jeśli chodzi o kontakt z ludźmi, byliśmy z Maćkiem kotami wychodzącymi na dwór, ale trzymającymi się swojego rewiru. Zamknięcie w schroniskowej klatce jest dla mnie ogromnie stresującym przeżyciem. Nie jestem przyzwyczajony do chodzenia w szelkach, ani na smyczy".
Klakier jest wykastrowany.
Lolinek to roczny kocur, prawie biały, ale z kilkoma czarnymi łatami. Jawi się jako świetny kandydat na domowego towarzysza.
Magnus ma siedem lat, jest zaszczepiony i wykastrowany. W schronisku mieszka od listopada ubiegłego roku.
Muminek to wykastrowany, ośmioletni kocur. Został znaleziony rok temu w maju, kiedy błąkał się w lesie przy obwodnicy. Był wycieńczony i w bardzo złej kondycji.
Co chciałby powiedzieć o sobie?
"Jestem, delikatnym, potulnym kotem. Daję ze sobą robić tzw. "wszystko", łącznie z niezbyt przyjemnymi zabiegami pielęgnacyjnymi, typu wygolenie sierści itp. Po moim zachowaniu widać, że byłem domowy kocurem. Lgnę do ludzi, wchodzę na kolana, przytulam się i mruczę. Bez problemu daję się brać na ręce i nosić. Nie protestuję przy wkładaniu do transportera, nie skarżę się przy przenoszeniu. Bez problemu można nałożyć mi szelki. Z innymi kotami żyję w zasadzie zgodnie, na pewno sam nie generuję konfliktów, raczej sam zejdę z drogi. Nie chciałby spędzić kolejnych lat w schroniskowej wolierze i dlatego bardzo, bardzo namawiam Was do bliższego poznania mnie."
Roczna kotka Oliwia nie może doczekać się, aż znajdzie nowy dom. W schronisku mieszka od połowy czerwca ub. roku.
Jak brzmi jej historia?
"Trafiłam tu z ul. Oliwskiej. Niestety uległam wypadkowi komunikacyjnemu co skutkowało ciężkim urazem miednicy i rdzenia kręgowego. Ten uraz spowodował częściową utratę czucia w tylnych kończynach, oraz zaburzenia w funkcjonowaniu świadomości wypróżniania się. Ja nie mogę powiedzieć, że potrafię zachować czystość, ale to niestety nie jest zależne ode mnie.
Mam za to cudowny charakter. Spokojna, "miziasta", cierpliwa i bardzo łaknąca kontaktu z ludźmi. Niekoniecznie odpowiada mi kontakt z psami. Nieźle też poruszam się. wiem, że "popsute" zwierzęta mają znacznie mniejsze szanse na znalezienie nowego domu, ale przecież nie po to tak długo ja i schroniskowy lekarz weterynarii walczyliśmy o jak najlepszy stan mojego zdrowia, żeby teraz resztę życia spędziła w schroniskowej klatce. Danie mi domu z pewnością dla nowych opiekunów będzie wyzwanie, ale ja się odwdzięczę swoim serduchem i przyjaźnią."
Adopcja Oliwii jest możliwa po konsultacji ze schroniskowym lekarzem weterynarii.
Piorun to czteroletni kocur. W schronisku jest od początku 2016 r. Tak brzmi jego opowieść:
Kotka Polly ma cztery lata. Do schroniska trafiła niedawno, bo w październiku 2016 r. Została znaleziona w okolicach stacji kolejowej Gdańsk - Politechnika.
Rudy kocur Rychu ma ok. dziewięciu lat. W połowie czerwca ub. roku został znaleziony w okolicach kortów tenisowych w Otominie.
Walentynka jest dwuletnią kotką. Jak każdy prawdziwy kot, nie wie co to skromność i w taki sposób przedstawia siebie:
Walenty ma zaledwie trzy miesiące. Do schroniska trafił 2 lutego, jako rozchorowany kociak.
Kotka Elisabeth ma ok. pięciu miesięcy. Wciąż jest jeszcze nieufna.
Kocur Wiking ma pięć lat. 16 listopada ub. roku został znaleziony na ul. Kartuskiej, gdzie został potrącony. W wyniku tego wypadku miał oderwaną nasadę ogona, a w tylnej prawej łapie znaleziono śrut. Test wykazał, że Wiking choruje na syndrom niedoboru immunologicznego (FIV), dlatego jego adopcja powinna być poprzedzona konsultacją ze schroniskowym lekarzem weterynarii. Wiking powinien być jedynym kotem w domu.
Schronisko Promyk interweniuje i zabiera koty jeżeli: uległy wypadkowi komunikacyjnemu, są chore i wymagają pomocy weterynaryjnej, mają mniej niż 4 miesiące lub umiera ich dotychczasowy opiekun.
- Następnie udzielana jest im pomoc weterynaryjna i kiedy zapada decyzja, że ich stan zdrowia pozwala na szukanie nowego domu, przechodzą pod opieką personelu i wolontariuszy, którzy pracują nad ich socjalizacją - tłumaczy Grzegorz Zaleski z Promyka. - Kiedy są już gotowe, trafiają na sesję studyjną, lub plenerową. Ich zdjęcia umieszczane są na stronie internetowej, wzbogacone o opisy wynikające z obserwacji zachowań zarówno przez pracowników i wolontariuszy.
Co trzeba zrobić, żeby zaadoptować kota z Promyka? Pierwszym krokiem jest odwiedzenie placówki. W okresie zimowo wiosennym czynna jest 7 dni w tygodniu od godz. 11:00 do 16:00. Wizyty adopcyjne możliwe są do godz. 15:30
- Trzeba przygotować transporter, żeby móc bezpiecznie przewieźć do nowego domu swojego, nowego, potencjalnego domownika - tłumaczy Zaleski. - Trzeba odbyć rozmowę z pracownikami, wolontariuszami, żeby jeszcze pogłębić wiedzę na temat zachowań kota w warunkach schroniskowych. Jest też konsultacja ze schroniskowym lekarzem weterynarii na temat stanu zdrowia kota.
Potem wystarczy wypełnić ankietę i podpisać umowę adopcyjną (opłata adopcyjna wynosi 20 zł).
- Wszystkie koty podlegają sterylizacji i kastracji chyba że są to kocięta - mówi Grzegorz Zaleski. - Wtedy adoptujący ma obowiązek wrócić po wcześniejszym umówieniu się na sterylizację, bądź kastrację w wieku kiedy zwierzę jest już dojrzałe. Zabieg odbywa się na podstawie umowy adopcyjnej i jest nieodpłatny, jeśli zwierzę było adoptowane ze schroniska. Po adopcji istnieje też 14 dniowa bezpłatna opieka weterynaryjna w
ramach umowy jeśli zwierzę wykazuje objawy chorobowe.
Koty zanim opuszczą schronisko są szczepione p. wściekliźnie, chorobom
zakaźnym i odrobaczane.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze