Krzyżanowska, Zwara, Bogdanowicz, Paszkiewicz. Oni odeszli w minionym roku

Lekarka, harcerka Szarych Szeregów, odznaczona Krzyżem Walecznych, działaczka "Solidarności", pierwsza wicemarszałek Sejmu kontraktowego, a potem senator. Była córką płk. Aleksandra "Wilka" Krzyżanowskiego, tzw. żołnierza wyklętego. Trzykrotnie była posłanką z ramienia Unii Demokratycznej i Unii Wolności, a w 2001 r. dostała się do Senatu. Była członkinią rady Fundacji Batorego oraz Kongresu Kobiet. W ostatnich latach brała udział w manifestacjach KOD-u. Zmarła 22 czerwca, miała 89 lat.

Pionier endoskopii zabiegowej oraz technik małoinwazyjnych w chirurgii w Polsce, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1993-1999, wieloletni kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologii i Endokrynologii tej uczelni. Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Miał 91 lat. Zmarł 16 kwietnia, został pochowany na cmentarzu Witomino w Gdyni.

Urodził się w 1919 roku w Gdańsku. W latach 30. ubiegłego wieku uczęszczał do Gimnazjum Polskiego, działał w organizacjach polonijnych. W czasie wojny był więźniem obozów koncentracyjnych Stutthof i Sachsenhausen. Po roku 1945 brał udział w odbudowie Gdańska. Dzięki namowom profesoria Marian Pelczara zajął się literaturą. Jest autorem pięciu autobiograficznych tomów "Wspomnień gdańskiego bówki", powieści "Gdańszczanie", "W gdańskiej twierdzy". Brunon Zwarra zmarł 14 sierpnia, niedługo przed swoimi 99 urodzinami.

Wieloletni proboszcz Bazyliki Mariackiej w Gdańsku, honorowy obywatel miasta Gdańska, autor publikacji historycznych i książek dla dzieci. Pochodził z Wileńszczyzny, skąd z całą rodziną po wojnie przyjechał do Gdańska. W czasach PRL-u wspierał opozycję demokratyczną - odprawiał msze patriotyczne, współpracował z ludźmi podziemia, w stanie wojennym ukrywał działaczy "Solidarności". Przez wiele lat upominał się o zwrot dzieł sztuki z kościoła Mariackiego, które zostały wywiezione w trakcie wojny lub przejęte przez państwo. Ksiądz Stanisław Bogdanowicz zmarł 20 października 2017 roku, w wieku 78 lat.

Scenografka, pisarka i artystka, siostra bliźniaczka aktora Ryszarda Ronczewskiego. Przyjechała do Sopotu z Wilna w 1945 roku. Studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Razem z mężem, Jerzym Afanasjewem, prowadziła w latch 60. słynny "Cyrk rodziny Afanasjeff". Tworzyła scenografie do sztuk wystawianych na deskach trójmiejskich teatrów, pracowała również dla Teatru Telewizji. Działała w "Solidarności", była członkiem Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia '70 w Gdyni. W latach 90. była sopocką radną. Zmarła 17 czerwca w Sopocie, w wieku 88 lat

Poeta, aktywista społeczny, gawędziarz. Przez lata był blisko gdańskiego podziemia artystycznego: Torartu, punków, yassowców, ale jednocześnie zawsze pozostawał trochę na uboczu. W swoich wierszach celnie i błyskotliwie komentował rzeczywistość i najnowszą polską historię. Zmarł w grudniu 2017 roku. 

Teatrolożka, która swoją ulubioną dziedziną sztuki zajmowała się zarówno od strony teorii, jak i praktyki. Pisała liczne erudycyjne recenzje i teksty analityczne, akademickie i popularnonaukowe, organizowała festiwale i wydarzenia teatralne. Jako wykładowczyni Uniwersytetu Gdańskiego wychowała całe pokolenia studentów i miłośników teatru. Zmarła tragicznie 28 czerwca 2018 roku.

Nestor i ojciec chrzestny polskiego teledysku. Budował fundamenty tej dziedziny sztuki, kręcąc już od końca lat 80-tych eksperymentalne wideoklipy dla alternatywnych zespołów. W następnej dekadzie stworzył Yach Film, jedyny w Polsce i jeden z bardzo nielicznych w świecie festiwali teledysków. Do końca życia śledził to, co dzieje się w tej dziedzinie, wspierał młode talenty, promował ambitne projekty. Zmarł 13 grudnia 2017 roku. 

Polski rzeźbiarz, absolwent i pedagog Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na której prowadził pracownię rzeźby. Prace rzeźbiarskie Sławoja Ostrowskiego można znaleźć w całym kraju. Jest autorem rzeźb parkowych w Nałęczowie, Warszawie i Trójmieście: wykonał "Ławeczkę Guentera Grassa" fontanny "Ptaki Wodne" i "Tancerka z parasolką" w Gdańsku-Wrzeszczu, był współautorem pomniku Poległych Stoczniowców w Gdyni. Zmarł 9 marca 2018. 

Działaczka i animatorka kultury, w latach 1992-2006 była kierowniczką słynnego klubu muzycznego "Burdl" na gdańskim Suchaninie. Mikuła organizowała nie tylko koncerty, ale też przeglądy filmowe (m.in. Przegląd Filmów Amatorskich i Niezależnych "Wydmy"), imprezy i zajęcia dla mieszkańców. Razem z Magdą Kunicką i Yachem Paszkiewiczem organizowała pierwsze koncerty Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, a po zamknięciu klubu "Burdl" kontynuowała jego misje w strukturach Sceny Muzycznej Gdańsk. Zmarła 14 października 2018 roku. 

Urodził się w 1920 r. we Lwowie, ale jak mówił, czuł się do szpiku kości gdańszczaninem.
Studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej rozpoczął w 1938 r. Po wojnie przyjechał do Gdańska i skończył studia na Politechnice Gdańskiej. Z aparatem w
ręku dokumentował zniszczenia Gdańska i rozpoczynającą się odbudowę. W latach 50. był głównym architektem województwa gdańskiego. W ostatnich latach był doradcą konsorcjum, które zabuduje północny cypel Wyspy Spichrzów. Zmarł w Sopocie w wieku 98 lat.

Legenda Lechii Gdańsk był jej piłkarzem przez 16 sezonów. W sumie w ekstraklasie rozegrał 340 meczów i strzelił siedem goli. 35 razy wystąpił w reprezentacji Polski, kilka razy pełnił w niej rolę kapitana. W 1995 r. kibice uznali go piłkarzem 50-lecia wybrzeżowej piłki. W 2014 roku został przyjęty do Klubu Wybitnego Reprezentanta Polski, a rok później wspólnie ze Zdzisławem Puszkarzem wygrał plebiscyt na Piłkarza 70-lecia Lechii.

Jeden z najlepszych żużlowców w historii Wybrzeża, reprezentował jego barwy przez 15 sezonów. Dwukrotnie sięgał z nim po drużynowe wicemistrzostwo Polski (1967, 1978), raz wywalczył brązowy medal (1965).W sumie dla gdańskiego zespołu zdobył w meczach ligowych 1682 punkty, co jest trzecim wynikiem w dziejach klubu.

Był również współautorem pierwszego wielkiego sukcesu polskich żużlowców na arenie międzynarodowej - drużynowego mistrzostwa świata w 1961 roku.

Wieloletni prezes Gedanii, jego oczkiem w głowie była siatkówka. Za jego kadencji klub słynął ze szkolenia, wielokrotnie uznawany był za najlepszy młodzieżowy klub w Polsce. Wychowało się w nim lub ukształtowało wiele znakomitych zawodniczek, przyszłych reprezentantek Polski (m.in. Izabela Bełcik, Berenika Tomsia, Maja Tokarska, Joanna Wołosz, Tamara Kaliszuk czy Natalia Kurnikowska).

W latach 70. piłkarz Lechii Gdańsk, w której występował przez cztery sezony. Rozegrał w biało-zielonych barwach 70 meczów, zdobył cztery bramki. Z powodu ciągłych problemów ze złamaną wcześniej nogą musiał zakończyć karierę już w wieku 29 lat.

Pod koniec 2017 roku zdiagnozowano u niego bardzo poważny nowotwór - glejaka wielopostaciowego mózgu. Mimo prób leczenia (tego typu guz jest nieoperacyjny) choroba okazała się śmiertelna.