Słów kilka o Przewodniku Gault&Millau
Historia przewodnika sięga roku 1961, kiedy to dwóch francuskich dziennikarzy Henri Gault oraz Christian Millau rozpoczęło swój cykl felietonów na temat odwiedzanych przez nich paryskich restauracji.
Zamiast znanych z przewodnika Michellin gwiazdek, recenzenci w wydawanym od 1972 roku przewodniku Gault&Millau przyznają restauracjom czapki kucharskie. Wydawcy przewodnika, nazywanego w branży "wnukiem" Michelin, poszukując restauracji nie odwiedzają jedynie głównych europejskich metropolii, ale skupiają się również na lokalach w mniejszych miastach.
Restauracje oceniane są w skali od 1 do 20. Punkty przyznawane są na podstawie jakości produktów, smaku, wyglądu oraz sposobu podania jedzenia. Istotne w ocenie są także obsługa, wystrój oraz atmosfera, jaka panuje w restauracji. Na tej podstawie restauracjom przyznaje się czapki: 20-19 punktów to 5 czapek, 18-17 to 4 czapki, 16-15 równają się 3 czapkom, 14-13 to 2 czapki, 12-11 punktów oznacza 1 czapkę. Lokale, które zdobyły 10 punktów, nie otrzymują żadnej czapki, lecz ich recenzje można przeczytać w przewodniku.
Wszystkie komentarze