Jeden z tych filmów zdobędzie Złote Lwy

Jeden z dwóch opartych na faktach filmów biograficznych w festiwalowym konkursie. To opowieść o doktorze Zbigniewie Relidze, znanym przede wszystkim jako pionier operacji przeszczepu serca. Filmowa opowieść o nim w główną postać wciela się w tym filmie nie do końca słusznie kojarzony do tej pory głównie z rolami serialowymi, Tomasz Kot rozpoczyna się w latach 80-tych, kiedy jako młody, ambitny stażysta wraca z praktyki w USA i próbuje zastosować w Polsce to, co tam się nauczył. Styka się jednak z barierami stawianymi przez starych wyjadaczy, którzy wyraźnie blokują rozwój nowoczesnej transplantologii.

Zawiedziony idealista postanawia objąć kierownictwo prowincjonalnej kliniki w Zabrzu, gdzie buduje młody, sprawny i gotowy na wszystko zespół, na czele którego doprowadza do pierwszych przeszczepów, zyskując uznanie na całym świecie.

Kolejne podejście tego reżysera do tematyki rosyjskiej (wcześniej wielki sukces odniosła w Gdyni jego Mała Moskwa, film którego akcja umiejscowiona była w Legnicy, mieście, gdzie w czasach PRL-u stacjonował jeden z największych rosyjskich garnizonów w Polsce). Tym razem Krzystek przenosi się do czasów zupełnie współczesnych (choć nie zabraknie w filmie retrospekcji odsyłających do lat 70-tych) i do dużej Moskwy - w rosyjskiej stolicy umieszcza akcję filmu o kryminalnym charakterze.

Jego głównym bohaterem jest nieuchwytny seryjny morderca, którego znakiem firmowym stają się pozostawiane na miejscu kolejnych zbrodni małe kartoniki z numerkami. Ze względu na charakter filmu reżyser bardzo skrupulatnie unikał zdradzania nawet ramowych założeń akcji. Wiadomo więc o nim niewiele więcej ponad to, że na ekranie zobaczyć będzie można bardzo mocny polsko-rosyjski zestaw ekranowych gwiazd.

Fabularny, pełnometrażowy debiut twórcy, który przez kilka poprzednich lat wyrobił sobie pozycję wielkiego mistrza i niemal klasyka rodzimego teledysku. I to właśnie w teledyskowej estetyce utrzymanych jest wiele scen w jego filmie. I to są zdecydowanie sceny najmocniejsze. To mroczna opowieść o chłopaku, który przybywa do obcego miasta, wkracza w świat obcych ludzi i przewraca go do góry nogami. Reżyser tak prowadzi swoją opowieść, żeby nie było w zasadzie nic wiadomo o głównym bohaterze, motywach jego działania i o tym, co dzieje się w jego głowie. Widz musi sobie to wszystko dopowiedzieć sam.

Hardkor Disko to coś pomiędzy dramatem rodzinnym, psychodramą o przemocy i zemście oraz filmem kryminalnym, w którym od samego początku wiadomo kto zabił. To film mocny i pod względem estetycznym, i narracyjnym.

Film, który nie tylko jest już od dłuższego czasu na ekranach kin w całej Polsce, ale zdążył wywołać niemal ogólnonarodową debatę na temat samego obrazu, jego reżysera i bohatera. Ten ostatnio jest zresztą obiektem skrajnych ocen i kontrowersji już od wielu lat  chodzi o Ryszarda Kuklińskiego, oficera sztabu generalnego Ludowego Wojska Polskiego, który w latach 70-tych zdobył dość mocną pozycję i dostęp do wielu ściśle tajnych materiałów, po czym nawiązał współpracę z wywiadem amerykańskim i przekazywał mu militarne tajemnice Układu Warszawskiego.

Pasikowski, do tej pory znany przede wszystkim jako specjalista od kina akcji kreśli w swoim najnowszym filmie portret bohatera tragicznego, rozerwanego między wiernością przysiędze i ojczyźnie, a obawami, że straci ona resztki niepodległości. A sam film rozerwany jest między dramatem psychologiczno-politycznym a sensacyjną opowieścią o szpiegach.

W tym roku w konkursie znalazło się sporo filmów o sensacyjno-kryminalnym charakterze. Oto kolejny z nich. Jego bohaterką jest kobieta policjantka z prowincjonalnej komendy. Na jej biurko trafia skomplikowana sprawa, którą ambitna funkcjonariuszka podejmuje się rozwiązać. Nie ma oczywiście pojęcia, jak bardzo wpłynie to na jej życie. Śledztwo dotyczy śmierci młodej dziewczyny, a jednocześnie w komendzie prowadzone są poszukiwania dwóch policjantów, którzy zaginęli podczas służby. Jeden z nich jest partnerem głównej bohaterki, a ona sama jest z nim w ciąży czeka na urodzenie bliźniąt.

Te dwa wątki, początkowo zupełnie ze sobą nie powiązane, zaczynają mieć ze sobą coraz więcej wspólnego, na dodatek zaczynają mieć też coraz więcej wspólnego z życiem funkcjonariuszki. Ten filmowy debiut zdobył nagrodę za scenariusz na koszalińskim festiwalu Młodzi i Film.

Gorzki komediodramat współczesny, dotykający spraw bliskich wielu Polakom: banalnie codziennych, ale takich, od którymi nie da się uciec. Punktem wyjścia filmu jest decyzja właściciela nie radzącego sobie na rynku, a w zasadzie wręcz upadającego, sklepu z dywanami, żeby poprosić o pomoc specjalistów od marketingu. Przez pomyłkę zamiast prawdziwych ekspertów sprowadza do sklepu dwóch oszustów, tytułowych: Kebaba (Bartłomiej Topa) i Horoskopa (Piotr Żurawski).

Wchodzą oni w świat osób w ten czy inny związany ze sklepem, odmieniając ich życie za sprawą serii zupełnie nieoczekiwanych zdarzeń. Przez ekran przewija się korowód niecodziennych, a jednocześnie przecież zaciekle zwyczajnych postaci: księgowa, która szuka miłości w internecie (Agnieszka Wagner) czy elektryk, który śmiertelnie boi się porażenia przez prąd (Tomasz Schurchardt).

Niezależnie od wyniku obrad jury gdyńskiego festiwalu, już dziś wiadomo, że to będzie film, o którym przy okazji tej imprezy będzie najgłośniej. Decydują o tym: jego temat, będący źródłem gorących sporów od dekad, kontrowersje, które wzbudził jeszcze przed wprowadzeniem do dystrybucji, po niesławnej premierze na Stadionie Narodowym, a także sam fakt, że właśnie w trakcie festiwalu trafi do kin w całej Polsce.

Reżyser okrzyknięty największym talentem młodego pokolenia i artystą obdarzonym umiejętnością mówienia w kinie językiem młodego widza, zabrał się za czekający od lat na swoją ekranową szansę temat Powstania Warszawskiego. Nakręcił film, który z jednej strony jest próbą przeniesienia na ekran najważniejszych, a często zarazem najbardziej tragicznych epizodów tego zrywu, a z drugiej opisania go z bardzo intymnej perspektywy jego młodych uczestników.

Film reżyserki coraz bardziej umacniającej swoją pozycję na rodzimej scenie filmowej, autorki m.in.: Skrzydlatych świń czy fragmentu kompilacyjnego filmu ?Oda do radości?. Publiczność miała już okazję poznać Obietnicę: trafiła do kin wiosną, poprzedzona bardzo intensywną akcją reklamową. To obraz, którego akcja dzieje się współcześnie, a jego bohaterami są młodzi ludzie, właściwie jeszcze dzieci. Dziewczyna oskarża swojego chłopaka o zdradę ten czuje, że wali się cały jego świat, zaczyna więc ratować się za wszelką cenę. A cena okazuje się wysoka chodzi o tytułową obietnicę, którą złożył dziewczynie, a której spełnienie zmieni życie nie tylko jemu, ale wszystkim dookoła.

Krytycy po premierze filmu chwalili grę młodych aktorów, m.in.: Elizy Rycembel i Mateusza Więcławka, widzowie zżymali się za to na  jak chcieli jedni: zaskakujące, a jak stwierdzali inni: dziwne zakończenie.

Najnowszy film Jerzego Stuhra to slalom po polskiej historii najnowszej z punktami kulminacyjnymi w postaci jej najważniejszych, a często równocześnie  najbardziej dramatycznych wydarzeń. Bohaterem jest tzw. zwykły obywatel Jan Bratek który chcąc nie chcąc nieustannie trafia między żarna wielkich historycznych zjawisk i próbuje w nich zachować uczciwość wobec samego siebie. Scenariusz napisany jest w taki sposób, że bohater najczęściej zupełnie przez przypadek zawsze trafia tam, gdzie ważą się polskie losy, do miejsc, o których przeczytać można we wszystkich podręcznikach rodzimej historii najnowszej.

Pierwsze opisy filmu mówią o nim jak o bezpardonowej, wyśmiewającej wszystko i wszystkich komedii. Rodzinno-zawodową ciekawostką tej produkcji jest to, że głównego bohatera na początku gra syn Maciej Stuhr, a potem ojciec, reżyser filmu.

Majewski to w zasadzie stały gość gdyńskiego festiwalu, każdy jego kolejny film z miejsca trafia do konkursu. Nie inaczej jest z najnowszym. To opowieść o człowieku, który traci w wypadku dwie najbliższe sobie osoby: ukochaną kobietę i najbliższego przyjaciela. Postanawia całkowicie zmienić swoje życie: porzuca pracę akademickiego wykładowcy literatury i zatrudnia się jako kasjer w supermarkecie, chcąc uciec jak najdalej od tego, co kojarzy mu się ze stratą i spowodowanym przez nią bólem.

Zagłębia się też coraz bardziej w lekturze Boskiej komedii, znajdując w niej wiele skojarzeń ze współczesnością tym bardziej, że akcja dzieje się w roku 2010, kiedy w Polsce wydarza się wiele sytuacji jako żywo wyciągniętych z Dantego: powodzie, pożary, osunięcia ziemi, a wreszcie ? katastrofa prezydenckiego samolotu.

Kolejny film reżysera uznawanego za jednego z najciekawszych, najbardziej oryginalnych i podejmujących trudne tematy polskich twórców, ale jednocześnie reżysera, który bardzo konsekwentnie jest w gdyńskich werdyktach niemal zupełnie pomijany. Czy tym razem doczeka się którejś z tych naprawdę prestiżowych nagród Pokaże w tym roku w Gdyni film będący ekranizacją prozy Jerzego Pilcha, opowiadający o alkoholowym uzależnieniu.

Film, w którym jawa miesza się ze snem, krótkie chwile trzeźwej oceny świata z pijackimi majakami, nieustające próby powrotu do zwykłego życia z niekończącymi się ciągami. To film, w którym Smarzowski pokazuje bez żadnych upiększeń, ogródek, estetyzacji i metafor, codzienną, zarzyganą, zmęczoną, skacowaną, codzienność alkoholika. W roli głównej wystąpił jeden z najbardziej cenionych dziś rodzimych aktorów  Robert Więckiewicz.

Powrót na duży ekran niezwykle kiedyś cenionego autora oryginalnych filmów. Akcja Sąsiadów rozpoczyna się podczas tzw. kolędy, kiedy nie do końca typowy, zaskakujący swoim wyjątkowo muskularnym wyglądem, ksiądz (w tej roli  i to jest pierwsze, choć wcale nie ostatnie, zaskoczenie, jeśli chodzi o ten film - Mariusz Pudzianowski, znany przede wszystkim jako tzw. strong man i celebryta) odwiedza w starej kamienicy piękną dziewczynę, którą los zmusił do prostytucji (w tej roli Anna Mucha).

Podczas rozmowy okazuje się, że dziewczyna jest w ciąży, a ksiądz postanawia odmienić jej życie. Jak się okazuje, ta decyzja sprawi, że zmieni się życie nie tylko jej, ale i jego. Przy okazji z pozoru zwyczajna kamienica z każdym momentem odkrywa kolejne, zupełnie zaskakujące tajemnice, które się w niej przez lata usadowiły.

Jeszcze jeden mocno oczekiwany powrót  tym razem chodzi o niegdysiejszą laureatkę Złotych Lwów, Magdalenę Piekorz. W swoim najnowszym filmie opowiada historię o skomplikowanej relacji dwóch kobiet: matki i córki. Ta druga z pozoru prowadzi zupełnie samodzielne życie, jest rzeźbiarką, ma kochającego partnera, z którym chcą założyć własny dom. Ale jednak bohaterka nie może się wydobyć z toksycznego klinczu wdzięczności wobec matki  wie, że ta poświęciła dla niej całe swoje życie, opiekowała się nią przez wiele lat, odkładając na bok swoje własne ambicje i aspiracje.

Dziś córka próbuje jakoś jej za to odpłacić. Nawet jeśli każde spotkanie kończy się kłótnią i wzajemnymi wyrzutami, bohaterka zawsze wraca do matki i nie może przeciąć emocjonalnej pępowiny.