Niemal zupełnie niedostrzeżony, a niezwykle ciekawy film rodzimego debiutanta. To bardzo mocna i wiarygodna pod względem psychologicznym opowieść o dylematach trzydziestolatków - o tym momencie w życiu, kiedy wiadomo już, że raczej nie da się zacząć niczego od początku, a to, co się do tej pory osiągnęło zaczyna coraz bardziej uwierać.
Jeden z najważniejszych obrazów ostatnich lat, laureat tegorocznego Oskara dla najlepszego filmu. Istotny przede wszystkim ze względu na swoją wysoką wartość artystyczną, ale także - swój wymiar ideowo-polityczny. To bowiem jeden z najlepszych filmów wzbierającej fali nowego czarnego kina, prezentującego problemy czarnej społeczności w zupełnie inny sposób niż dawniej.
Wiele można wskazywać filmów, które stanowić mogą mocny dowód na siłę i oryginalność nowej fali kina rumuńskiego. To jeden z kilku, który będzie można zobaczyć w tym roku w Sopocie, w ramach sekcji poświęconej kinu z tego kraju: wstrząsająca opowieść o miłości i szaleństwie w cieniu religii, po mistrzowsku realizująca wiele założeń rumuńskiej szkoły filmowej.
W ostatnich latach obserwować można prawdziwy wysyp filmów dokumentalnych o uchodźcach - ten uznawany jest za jeden z najwybitniejszych w ramach tego specyficznego gatunku. Reżyser zamiast opowiadać o losie uchodźców w Europie, pokazuje raczej piekło, z którego uciekli, dając tym samym do myślenia wszystkim, którzy odmawiają im pomocy.
Seidl, zarówno w swoich filmach dokumentalnych, jak i fabułach, nie raz już pokazywał, że nie ma litości i nie cofnie się przed niczym, żeby skutecznie udowadniać swoje racje. Nie inaczej jest i tym razem: w swoim najnowszym dokumencie pokazuje zabijanie zwierząt na luksusowych afrykańskich polowaniach. I robi to w sposób minimalistyczny i wyestetyzowany, a przy tym wstrząsający.
Wiele już napisano o tym filmie, zarówno złego, jak i dobrego, mieli okazję go już oglądać widzowie na różnych kontynentach - jako jeden z nielicznych polskich filmów trafił do dystrybucji w Stanach Zjednoczonych. Dziś można go oglądać zarówno jako eksperyment badający granicę między fikcją i faktem w filmie, jak i zapis życiowych marzeń "pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia".
Dość szczególny spośród nowych filmów rumuńskich, bo jako jeden z bardzo nielicznych nie pokazujący rzeczywistości współczesnej i nie bazujący na statycznych, długich ujęciach. To porywający, żeby nie powiedzieć wręcz: trochę wariacki, niby-western, dziejący się kilkaset lat temu gdzieś w samym sercu Europy Środkowej, a nawiązujący wyraźnie do - także pokazywanego w tym roku na sopockim festiwalu - klasycznego "Rękopisu znalezionego w Saragossie".
Film odrzucony, skrytykowany do cna, skazany na zapomnienie. Tym bardziej warto go sobie przypomnieć, bo to swoiste kino wyklęte ze sporym powodzeniem walczy o, wydawałoby się, zupełnie przegraną sprawę: pokazanie jak nieludzkie jest bycie człowiekiem. A że pokazuje to mistrz spektakularnych obrazów, mocnych efektów i intensywnych barw, duże wrażenie jest gwarantowane.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze