Zaginięcie Iwony Wieczorek: tą sprawą żyła cała Polska

- Po piątkowej dyskotece, około czwartej nad ranem, wyszła z grupą przyjaciół z Krzywego Domku w Sopocie. Na ul. Bohaterów Monte Cassino posprzeczała się z nimi i postanowiła wracać sama - opowiada matka dziewczyny. - Jeden z chłopaków złapał ją za rękę. Ale ona zaczęła się wyrywać. Na ulicy było pełno ludzi, nie chciał robić sceny. Mówi mi teraz, że gdyby wiedział, że tak to się skończy, nigdy by nie puścił jej ręki.

16 lipca, ok. godz. 22 Po Iwonę i jej koleżankę na osiedle Jelitkowski Dwór przyjeżdża trzech kolegów. Byli umówieni już wcześniej, w planach jest wspólna impreza. Wstępują do sklepu i jadą do ogródków działkowych przy ulicy Reja w Sopocie. Siedzą przed domkiem, piją alkohol. Iwona wypija ok. ćwierć litra wódki.

17 lipca, ok. godz. 00.30 Cała grupa zamawia taksówkę na al. Niepodległości, na wysokości skrzyżowania z ul. Reja. Jadą na ulicę Bema. Wchodzą do dyskoteki Dream Club w Krzywym Domku. Nie piją, ale w czasie zabawy atmosfera między nimi psuje się. Dziewczyny kłócą się. Najprawdopodobniej powodem jest zazdrość Iwony o jednego z chłopaków.

godz. 3.01 Iwona wychodzi z dyskoteki. Jest wściekła, do domu postanawia wracać sama.

godz. 3.07 Iwona mija kamerę monitoringu przy klubie Sanatorium. Kieruje się na promenadę nadmorską. Pozostawieni przyjaciele także opuszczają dyskotekę. Idą w górę Monciaka, siadają na ławkach przed McDonalds'em i na zmianę dzwonią do Iwony, próbując ją udobruchać. Wysyłają esemesy. Nic to nie daje. Iwona mówi im, że jest przy trzecim od mola wejściu na plażę.

godz. 3.49 Rozładowuje się telefon Iwony. Wcześniej znajomi rozjeżdżają się do domów. Przyjaciółka - taksówką. Rozmawia jeszcze z Iwoną z ulicy, na której mieszka (przyjaciółka jest sąsiadką Iwony, mieszka w sąsiednim bloku na parterze). Iwona idzie do domu alejką wzdłuż morza. W czasie ostatniej rozmowy z przyjaciółką prosi ją, by ta zostawiła jej torbę z kluczami do domu na balkonie.

godz. 4.12 Iwona mija wejście na plażę nr 63 w Jelitkowie. Jest już jasno, w alejce jest sporo osób. Do domu ma dwa kilometry, ok. 20-30 minut drogi.

W tym momencie ślad się urywa. Dotychczasowe przeszukiwania pasa nadmorskiego - między Jelitkowem a mieszkaniem Iwony - nie przyniosły rezultatu.

Pod koniec lipca śledczy stawiają dwie hipotezy na temat zniknięcia dziewczyny:

1) Iwona Wieczorek została zaatakowana przez przypadkowego napastnika. Ale jak to możliwe, że nikt nie zobaczył momentu porwania dziewczyny? Po godz. 4.00 na promenadzie jest już spory ruch. Gdyby została zaatakowana, zapewne krzyczałaby. Są dwie możliwości - sprawca użył paralizatora lub - jeśli był wystarczająco silny - zaatakował, zakrywając przy tym usta dziewczyny.

2) Iwona Wieczorek została uprowadzona przez kogoś, kogo dobrze znała, np. osobę, z którą bawiła się w dniu zaginięcia - wówczas nie dziwi fakt zaginięcia bez śladu - sprawca mógł podjechać samochodem, zaprosić dziewczynę do środka, a ona - zmęczona - z chęcią skorzystałaby z podwiezienia.

Tydzień po zaginięciu Iwony Wieczorek zrozpaczona rodzina wynajmuje detektywa Krzysztofa Rutkowskiego. - Chwytamy się każdej możliwości, każdej najmniejszej nawet szansy - mówiła matka dziewczyny.

Czytaj więcej - Sprawa Iwony Wieczorek: Panie Rutkowski, pan kłamie!

Zdjęcia potencjalnych świadków w sprawie zaginięcia Iwony Wieczorek przekazała mediom prokuratorsko-policyjna grupa śledcza.

- Te osoby mogą wnieść coś istotnego do postępowania, ale nie udało się dotąd zidentyfikować ich tożsamości - mówił prokurator Wojciech Szelągowski.

Zgromadzone przez śledczych zdjęcia pochodziły z kamery monitoringu miejskiego, tej która po raz ostatni zarejestrowała Iwonę Wieczorek. Osoby, które są widoczne na zdjęciach to potencjalni świadkowie - jeśli nie mijali dziewczyny, mogli widzieć ją z daleka, mogli zapamiętać istotne szczegóły.

Mijają trzy tygodnie od zaginięcia Iwony Wieczorek. Śledztwo nie posuwa się naprzód. Sprawą interesują się jasnowidze - w tym najsłynniejszy polski jasnowidz - Krzysztof Jackowski z Człuchowa. - Mam kłopot ze sprawą Iwony Wieczorek - mówił Krzysztof Jackowski. - Obawiam się, że nie żyje.

W jednej z wizji jasnowidza pojawiają się drewniane szopy, w pobliżu znajduje się utwardzona droga (ale nie asfaltowa), las.

Ale policja nie jest sceptyczna co do wersji podawanych przez jasnowidzów. - W sprawach, które znam, nigdy żaden jasnowidz nie wniósł żadnych istotnych informacji - mówił Mariusz Sokołowski, rzecznik komendanta głównego policji.

Jednak policja szczegółowo sprawdza informacje przekazywane przez jasnowidzów. - Rodzina musi wiedzieć, że policja robi wszystko co możliwe, by odnaleźć ich bliskich - tłumaczył Mariusz Sokołowski.

Ważną postacią dla śledztwa jest mężczyzna, którego zarejestrował miejski monitoring 17 lipca o godz. 4.12. Można odnieść wrażenie, że mężczyzna podąża za Iwoną Wieczorek. Jest bosy, ubrany w kraciastą koszulę rozpiętą do pasa, na ramieniu ma zawieszony ręcznik.

31 lipca, sobota - pierwszy "przełom" w śledztwie.

W pobliżu miejsca, w którym po raz ostatnio widziano Iwonę Wieczorek znaleziono biały ręcznik - podobny do tego zwisającego z ramienia mężczyzny, który szedł za dziewczyną przed jej zaginięciem. Ręcznik leżał w rowie, pod krzewem - niewidoczny dla spacerujących, tuż przy jednej z trzech alejek, w które musiała skręcić Iwona Wieczorek, aby dotrzeć do domu. - Biały, tak jak na fotografii, i podobnej długości - mówili wolontariusze z PCK, którzy znaleźli ręcznik. - Taki sam, a na pewno bardzo podobny, choć nie ma pewności, że ten sam.

Ale nie było znalezisko, które wniosłoby coś do śledztwa. - Na ręczniku nie było DNA Iwony Wieczorek - mówił prokurator Wojciech Szelągowski, rzecznik Prokuratury Okręgowej w Gdańsku. - Oznacza to, że ten ręcznik nie ma żadnego związku z naszym śledztwem.

8 sierpnia, poniedziałek - drugi "przełom" w śledztwie.

Grupa znajomych Iwony Wieczorek zatrzymuje pijanego bezdomnego, który do złudzenia przypomina mężczyznę ze zdjęcia z kamery monitoringu miejskiego. Jednak... okazało się, że nie jest to mężczyzna, którego poszukuje policja.

Pomimo tego, że nagranie z kamery monitoringu miejskiego, publikowane było w mediach, o poszukiwanym mężczyźnie nie ma żadnych informacji.

Iwona Wieczorek tuż przed zaginięciem została nagrana przez kamery dwóch monitoringów: o 3.07 w Sopocie - przechodzi obok klubu Sanatorium, zmierza w kierunku promenady nadmorskiej i o 4.12 w Gdańsku - przy wejściu nr 63 na plażę.

Jak zauważył detektyw Krzysztof Rutkowski - na obu filmach pojawia się również inna osoba - mężczyzna ubrany w jasne bermudy, jasną niebieską koszulę i ciemne buty. Krzysztof Rutkowski uważa, że jego zidentyfikowanie może być kluczowe dla wyjaśnienia sprawy zaginięcia dziewczyny.

We wrześniu 2010 roku do mamy Iwony Wieczorek dzwoni mężczyzna, który podaje się za porywacza, żąda 800 tys. zł za wypuszczenie dziewczyny.

W lutym 2011 r. "porywacz" zostaje zatrzymany przez gdańskich kryminalnych. Okazało się, że jest to 23 - letni Damian A., recydywista, który w lipcu 2010 ubiegłego roku został prawomocnie skazany na dwa lata więzienia przez Sąd Rejonowy w Sandomierzu za podobne przestępstwo.

W więzieniu spędził w sumie prawie 120 dni. O tym, że wypuszczono go wcześniej zadecydowało fałszywa karta leczenia z kliniki onkologii w Warszawie, z której wynikało m.in. musi kontynuować chemioterapię.

Czytaj więcej - Mama Iwony Wieczorek opowiada o oszustach

W czerwcu 2011 roku śledztwo w sprawie zaginięcia Iwony Wieczorek zostało przedłużone o kolejne trzy miesiące.

Brane są pod uwagę różne możliwości - od porwania i przetrzymywania Iwony, poprzez zabójstwo albo śmierć w wyniku wypadku i ukrycie zwłok przez sprawcę.

- Dlatego, gdy tylko pojawia się gdzieś informacja o ujawnieniu zwłok nieznanej kobiety, to zajmujący się tą sprawą śledczy [na stałe przydzieleni są do tego jeden prokurator i policjant z gdańskiej KWP - red.] sprawdzają, czy to nie Iwona - mówi Grażyna Wawryniuk, rzecznik Prokuratury Okręgowej w Gdańsku. - Z drugiej strony do końca nie można wykluczyć samodzielnego oddalenia się dziewczyny od rodziny.

Nadal kolportowane są plakaty i ulotki w języku polskim, angielskim, niemieckim, norweskim, hiszpańskim i francuskim, z prośbą o pomoc w poszukiwaniach dziewczyny.

Czytaj więcej o sprawie Iwony Wieczorek w specjalnym raporcie