5 największych kradzieży ostatnich 20 lat w Trójmieście

Niecałe 8 lat temu z terenu Międzynarodowych Targów Gdańskich skradziono diamenty za 1,5 mln dol. W tamtym czasie dolar kosztował niecałe 3 zł. Drogocenne kamienie należały do belgijskiej firmy Benelux Diamonds z Antwerpii, która prezentowała swoje wyroby na 14. targach jubilerskich Amberif

Pod koniec pierwszego dnia targów Belgowie przekazali diamenty do depozytu: sejfu w piwnicy pod halą targową. Gdy w czwartek chcieli je przenieść na swoje stoisko w hali nr 4, stwierdzili, że zniknęły. To oznacza, że do kradzieży musiało dojść między godz. 19 w środę a godz. 11 w czwartek.

Skradzione kosztowności, na które składało 230 sztuk kamieni o średnicy od 1 mm do 1 cm, były ubezpieczone. Szefowie MTG wyznaczyli 20 tys. zł nagrody za pomoc w ujęciu złodzieja.

Na nic to się zdało. Postępowanie w tej sprawie przez 15 miesięcy prowadziła Prokuratura Okręgowa w Gdańsku. Z powodu niewykrycia sprawców podjęto decyzję o jej umorzeniu.

Poszukiwaniami sprawcy (lub sprawców) zajął się specjalnie powołany do tego zespół - doświadczeni gdańscy policjanci i Centralne Biuro Śledcze. W ciągu kilku dni przesłuchano kilkudziesięciu świadków.

Śledczym na podstawie zapisu z kamer monitoringu i zeznań ochroniarzy szybko udało się ustalić, że diamenty wyniósł ok. 30-letni, szczupły mężczyzna (ok. 180 cm wzrostu) o wyglądzie południowca, niemówiący po polsku. Wiadomo, że posługiwał się podrobionymi dokumentami oraz skradzioną właścicielom kamieni kartą elektroniczną, która otwierała dostęp do pomieszczenia.

Niecały tydzień po kradzieży w Rumi udało się też odnaleźć skórzaną torbę, w której przechowywano kamienie. Nie wiadomo jednak, czy przypadkiem złodzieje nie porzucili jej tam specjalnie, by zmylić tropy pościgu.

Sopocki kolekcjoner Lucjan Myrta od 35 lat kolekcjonował bryły jantaru. Miał jeden z najcenniejszych zbiorów w Europie. Złodzieje włamali się do jego mieszkania w Boże Ciało czerwcową nocą 2004 roku. Działali profesjonalnie. Splądrowali mieszkanie, mimo iż byli w nim śpiący domownicy. Oprócz figurek (rzeźby Czterech Pór Roku, które miały zdobić unikatowy mebel, zrobiony na wzór skarbca francuskiej królowej Marii Antoniny) w ręce rabusiów wpadło m.in. 26 wielkich brył bursztynu, ważących od jednego do dwóch kilogramów, oraz ponad 30 kilogramów mniejszych brył z tzw. inkluzjami (zatopione w bursztynie fragmenty roślin, owadów itp.). Myrta i policja od początku podejrzewali, że kradzieży dokonano na zlecenie jakiegoś "kolekcjonera"

Całość warta była ok. półtora miliona złotych.

Zakrojone na szeroką skalę poszukiwania kolekcji prowadził gdański oddział Centralnego Biura Śledczego. Cała akcja prowadzona była w głębokiej tajemnicy. Działania przyniosły jednak częściowy efekt. Po kilku tygodniach CBŚ wpadło na trop kolekcji. Policji udało się odzyska dwie z czterech figur, które były wciąż w Polsce.

Jednak nie tylko oni szukali skarbu. Nagrodę - 20 tys. zł - za pomoc w odnalezieniu skradzionych precjozów ufundowali też gdańscy bursztynnicy. Włączyli się w poszukiwania. Penetrowali np. azjatyckie giełdy dzieł sztuki. Na próżno.

Rankiem 5 października 1999 roku pocztowy volkswagen transporter ochraniany przez trzech konwojentów podjechał około godz. 7 pod tylne wejście Urzędu Pocztowego nr 1 przy placu Obrońców Poczty Polskiej. Przywiózł gotówkę, więcej niż zwykle, głównie na emerytury. Jeden z pocztowców wysiadł z samochodu. Wszedł do budynku. Jego nieobecność wykorzystali bandyci. Dwóch mężczyzn, uzbrojonych w broń palną, podbiegło do samochodu. Trzeci z bandytów ubezpieczał akcję, a czwarty najprawdopodobniej czekał w aucie. Napastnicy wyciągnęli z volkswagena konwojentów. Mieli przewagę. Pocztowcy byli uzbrojeni w pistolety, bandyci w broń automatyczną. Doszło do szamotaniny. Potem padły strzały. Jeden z pocztowców został uderzony w głowę kolbą pistoletu. Napastnicy porwali trzy spośród dziewięciu worków z pieniędzmi, które znajdowały się w samochodzie.

Huk wystrzałów zaalarmował trzeciego z konwojentów. Wybiegł z budynku poczty i zaczął strzelać do uciekających. Prawdopodobnie nie trafił. Bandyci, ostrzeliwując się, zbiegli. Podczas ucieczki zgubili jeden worek. Nieoficjalnie mówiło się, że tego dnia w samochodzie było 2,5 mln złotych, zaś sprawcy ukradli 892 tys. zł.

Dwaj bandyci, biorący udział w napadzie, uciekli z miejsca oplem asconą, zaparkowanym w pobliżu poczty. Porzucili samochód czterysta metrów dalej, przy ul. Tokarskiej. Według policji, trzeci mężczyzna uciekł na piechotę.

Już niecałe 2 tygodnie później policja zatrzymała dwóch podejrzanych. Jednym z nich był 28-letni Krzysztof K., konwojent Poczty Polskiej, który dla zmylenia policji został raniony w głowę przez swoich kompanów. Drugą aresztowana osoba to kierowca opla ascony, którym uciekli bandyci. W następnych latach wpadali kolejny sprawcy napadu. Jak się okazało byli członkami gangu Vadimsa L. alias Rusłana Hadżajewa, ps. "Willy". To była jedna z najbardziej krwawych i bezwzględnych grup przestępczych, jakie działały na terenie powojennej Polski

Pomimo tych aresztowań nie udało się odzyskać skradzionej gotówki.

10 kwietnia 2006 roku, tuż po 9.30 rano dwaj młodzi przestępcy wpadli do sklepu jubilerskiego przy ul. 10 Lutego w Gdyni. Nie byli zamaskowani. W sklepie siedzieli współwłaściciel i ekspedientka.

Jeden z przestępców zaatakował ją od tyłu. Taśmą samoprzylepną związał ręce i nogi. Drugi, wymachując pistoletem, sterroryzował właściciela sklepu. Ten był tak wystraszony, że dał mu klucz do sejfu z gotówką. Przestępcy wyczyścili też wystawę - zabrali szlachetne kamienie, biżuterię złotą i srebrną o łącznej wartości około 700 tys. zł i 12 tys. zł w gotówce. Po kilku minutach uciekli w stronę pobliskiego parkingu, skąd odjechali samochodem.

Po ucieczce przestępców ekspedientce udało się rozerwać taśmę i wezwać drugiego współwłaściciela sklepu. W poszukiwaniu sprawców brał  udział pies tropiący, ale zgubił ślad na pobliskim parkingu.

Maria Galińska 5 lutego 1996 roku przestała być anonimową pracownicą Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku. Właśnie tego dnia bandyci napadli na konwój Powszechnego Banku Gospodarczego SA, który miał siedzibę w "Zieleniaku" i sąsiadował z jej miejscem pracy.

Nagle zza okna dobiegł ją pisk opon. Duży biały samochód prawie rozbił szybę w jej pokoju. Na tej uliczce, chociaż jest wąska, było to co najmniej dziwne. Dotychczas nikt nie miał tam problemów z zawróceniem.

Podczas ucieczki gangsterzy zgubili worek z pieniędzmi. Chwilę potem pani Maria miała w ręku 2,7 mld (starych) złotych. Wówczas nie wiedziała, że jest świadkiem napadu. Nie wiedziała również, ile pieniędzy jest w worku. Powiedział jej dopiero oficer policji podczas przesłuchania w Komendzie Wojewódzkiej.

Wydawało się, że wdzięczny bank wynagrodzi uczciwość pani Marii i da jej 10 procent znaleźnego. Nic z tych rzeczy. Dopiero jak sama skontaktowała się z bankiem ten postanowił wypłacić jej 50 mln zł (dzisiaj 5 tys. zł), a koleżance 30 mln zł.

Po czterech latach sprawa napadu i nagrody przycichła. Bandytów nie udało się zatrzymać.