Najciekawsze stanowisko
Ignacy (9 lat): Najlepsze są rowery, na których można sprawdzić, ile energii zużywa się podczas jeżdżenia.
Ewa (7 lat): Mi się podobał pokój, w którym człowiek wydaje się mniejszy albo większy, zależy gdzie stanie. I piasek, w którym odbija się ślady różnych zwierząt. Fajne były też lustra, w których mieszają się twarze dwóch osób.
Pola (9 lat): Fajnie wymyślili z tymi rowerami, na których można jeździć. Podobały mi się też lustra pogrubiające i to miejsce, gdzie można zobaczyć jak dziecko rośnie w brzuchu mamy, bo normalnie tego przecież nie widać.
Fot. Dominik Sadowski / Agencja Gazeta
Czego się nauczyliśmy?
Ignacy: Ja nauczyłem się rozpoznawania głosów ptaków i jak to się dzieje, że worki o tej samej wadze można podnosić na różne sposoby i wydaje się, że raz są cięższe a raz lżejsze.
Pola: Wcześniej myślałam, że jak się dziecko rodzi to wtedy zaczyna się liczyć jego wiek. A ono przecież rośnie już w brzuchu mamy. Gdyby tak to liczyć to miałabym już 10 lat!
Ewa: Nauczyłam się poznawać odgłosy ptaków, jak wyglądają ślady zwierząt no i jak rośnie dziecko zanim się urodzi.
Jak się bawiliśmy?
Ignacy: To taka wystawa, którą można obejrzeć w dziesięć minut. Dzieciom w moim wieku raczej nie polecam, młodszym może tu się podobać.
Pola: Tak średnio mi się tu podobało
Ewa: Bardzo fajnie, bo jest dużo ciekawych stanowisk.
Fot. Dominik Sadowski / Agencja Gazeta
Co byśmy zmienili?
Ignacy: Dodałbym kilka komputerów, w których byłyby gry edukacyjne dla starszych dzieci, na przykład coś w rodzaju Battlefield, tylko zamiast krwi pokazywałyby się nazwy różnych ptaków.
Ewa: Niektóre rzeczy były takie same jak na innych wystawach. Powinny bardziej różnić się od siebie i mogliby zrobić tak, żeby było tu bardziej kolorowo.
Pola: Mam dużo uwag. Na przykład, żeby sala była większa i stało w niej więcej stanowisk. Jest dość ciemno i brakuje kolorów. A przy grze w rozpoznawanie odgłosów ptaków powinni postawić jakąś ściankę, żeby nie wszyscy musieli tego słuchać. Jestem też zła z tego powodu, że najlepsza zabawka, czyli muzyczne kroki, była nieczynna.
Oceny: Ignacy: 3, Ewa: 5-, Pola: 3.
Od rodzica: Za bilety zapłaciliśmy tylko 12 zł (dostaliśmy zniżkę na kartę dużej rodziny), dzieci bawiły się tu niecałą godzinę. To mała wystawa i trudno porównywać ją z Centrum Experyment. Stanowiska są ciekawe, ale nie wszystkie wyglądają atrakcyjnie. Brakowało edukatora, który wyjaśniłby dzieciom, jak działają niektóre z nich. Moja ocena: 4-
Średnia ocen: 3,75
Fot. Dominik Sadowski / Agencja Gazeta
Najciekawsze stanowisko
Ignacy: Najlepsze było sterowanie statkami i żaglówkami pływającymi w dużym basenie. Symulator łodzi, na którym wykonuje się różne misje, też dość mi się podobał. Jednak ośmio- i dziewięciolatkom nie radzę wykonywać tych misji, tylko wpływać w różne statki i się rozbijać albo zatapiać.
Pola: Mi się najbardziej podobały muzyczne kroki, na których można chodzić i tworzyć muzykę. Drugie ciekawe miejsce to te, gdzie ładuje się kontenery na statki, sterując dźwigiem z magnesami. To było trudne, ale wciągające. Fajny też był taki kącik, w którym dzwoniłam telefonem, takim jak na statku.
Ewa: Mi też się podobały muzyczne kroki, zjeżdżanie w dół taką rurą, jak podczas ewakuacji statku. I to, że można się przebierać w marynarskie stroje.
Czego się nauczyliśmy?
Ignacy: Poznałem kilka liter z alfabetu Morse'a. Można się tam też nauczyć rodzajów wiatrów oraz węzłów żeglarskich, ale to wszystko znam już z kolonii.
Pola: Ja się tu chyba niczego nie nauczyłam...
Ewa: A ja tego, jak ciężkie towary mogą przewozić statki no i jak wygląda strój kucharza na statku.
fot. Łukasz Głowala / Agencja Gazeta
Jak się bawiliśmy?
Ignacy: Bardzo dobrze, polecam wszystkim!
Pola: Całkiem fajnie, tylko jak chcieliśmy jeszcze zostać, to trzeba było już wychodzić, bo czekała następna grupa. Powinni tam wpuszczać dzieci na trochę dłużej.
Ewa: Bardzo dobrze się bawiłam, chciałabym tutaj mieć urodziny.
Co byśmy zmienili?
Ignacy: Chciałbym, żeby w symulatorze łodzi było więcej misji. W tym muzeum widziałem wcześniej też taki fajny eksponat, w którym rozpoznawało się zapachy różnych rzeczy wydobytych z wraków, powinien też być na tej wystawie.
Pola: Szkoda, że tylko raz można zejść przez taką rurę, jak podczas ewakuacji statku. To miejsce powinno być czynne przez cały czas, żeby dzieci mogły tam wchodzić częściej.
Ewa: Ja bym chciała, żeby na krokach muzycznych nie była wciąż ta sama muzyka.
Oceny Ignacy: 6+, Pola: 4, Ewa: 6-
Od rodzica: Bilet rodzinny kosztuje 20 zł, zwiedzanie i zabawa trwa godzinę - wchodzi się o określonej porze. Wszystkie stanowiska są ciekawe, dobrze się tu bawią zarówno młodsze jak i trochę starsze dzieci. Odwiedzaliśmy tę wystawę już kilka razy i za każdym razem dzieciaki były bardzo zadowolone. Rzadko się zdarza, żeby jakieś stanowisko było nieczynne. Moja ocena: 5+
Średnia ocen: 5,25
fot. Łukasz Głowala / Agencja Gazeta
Najciekawsze stanowisko
Ignacy: Po pierwsze, wielka miska, w której można maczać ręce w lodzie. Po drugie, symulator huraganu, do którego się wchodzi, włącza guzik i zaczyna wiać wiatr - na początku bardzo słabo, potem się rozpędza. I jeszcze to, że przy wejściu była magma, jak się na nią stawało, ruszała się jak prawdziwa.
Pola: Naj-, naj-, najfajniejszy był symulator huraganu. Podobało mi się też nasypywanie czerwonych koralików do różnych brył na wystawie Łamigłówka i sprawdzanie ich objętości.
Ewa: Takie miejsce, gdzie buduje się górki z piasku i wtedy zmienia się kolor - im wyżej tym są bardziej czerwone. Symulator huraganu był ekstra, bo jak latem będzie upalny dzień to przyjdziemy do Hewelianum i będziemy się w nim chłodzić. I obrazy, w które można było wstawić swoją twarz i robić dziwne miny.
Fot. Renata Dąbrowska / Agencja Gazeta
Czego się nauczyliśmy?
Ignacy: Sporo rzeczy, co to jest trójkąt Pascala i krzywa Gaussa. I jeszcze jak wyglądałaby moja twarz, gdyby była symetryczna. Wysłałem sobie nawet takie zdjęcie na maila.
Pola: Ja się nauczyłam, że na mapie jak jest nisko, to zaznacza się kolorem zielonym i żółtym, potem jest pomarańczowy i czerwony, a na końcu fioletowy i biały, który oznacza, że coś jest takie wysokie, że sięga poza chmury. Dowiedziałam się też, że diamenty powstają z węgla!
Ewa: Jak się nazywają różne kontynenty i co na nich jest.
Fot. Renata Dąbrowska / Agencja Gazeta
Jak się bawiliśmy?
Ignacy: Było bardzo fajnie, najbardziej polecam wszystkim wystawę ?Dookoła świata?. Myślałem, że będzie nudna, bo niezbyt lubię uczyć się o kontynentach a okazała się super.
Pola: Wystawy są bardzo fajne i dobrze się bawiłam.
Ewa: No jasne, że chciałabym tu jeszcze przyjść!
Co byśmy zmienili?
Ignacy: Nie podobało mi się, że Akademia Pana Kleksa to taka wystawa raczej dla maluszków, a książka jest przecież też dla starszych. I chciałbym, żeby w wirtualnej przymierzalni mundurów historycznych było więcej strojów. W ogóle wystawa historyczna mogłaby być większa, taka na dwa piętra.
Pola: Zgadzam się, Akademia Pana Kleksa jest dla młodszych dzieci. Myślałam, że będzie można tam głaskać rybki, ale okazało się, że chorują. Szkoda, że X-boxy na wystawie historycznej nie do końca działały, to powinno być lepiej przygotowane.
Ewa: Na wystawie historycznej byłoby strasznie nudno gdyby nie to, że można tak na niby przymierzać dawne stroje.
Oceny Ignacy: 6+ Pola: 5+ Ewa: 6 -
Od rodzica: Hewelianum ma to, czego nie mają inne miejsce: przepiękne otoczenie, ścieżki spacerowe po fortach, mnóstwo zieleni. Można tutaj spędzić nawet pół dnia. Zaskoczyła mnie jednak cena biletów. Za wejście na wszystkie wystawy zapłaciliśmy aż 70 zł. Najdroższa okazała się Akademia Pana Kleksa - na nią obowiązuje osobny bilet. Lekcja w akademii trwa około 45 minut, jest ciekawie przygotowana, ale cena za cały bilet wydaje mi się wygórowana. Moja ocena: 5
Średnia ocen: 5,5
Fot. Renata Dąbrowska / Agencja Gazeta
Najciekawsze stanowisko
Ignacy: Podobała mi się sala, w której można robić eksperymenty optyczne. Są tam lasery i przesuwa się szkiełka, żeby rozszczepiać światło. Super bawiłem się też przy stanowiskach z wodą, budowałem różne zapory z klocków a potem zalewałem miasteczko. No i bieżnia, na której można sprawdzić, od jakiego zwierzęcia jest się szybszym - od żółwia, zająca, geparda czy lwa. Ja prześcignąłem lwa!
Ewa: Najfajniej bawiłam się w takim miejscu, gdzie można wejść i udawać, że jest się duchem - wchodzi się pod stolik i wygląda to tak, jakby głowa leżała na tacy.
Pola: Najciekawsza jest spirala życia - to taka gra, w której na początku drukuje się bilet, potem wybiera się cechy, jakie ma mieć twoje stworzenie, czy ma żyć na lądzie, ile ma mieć nóg i na końcu okazuje się, co z tego wychodzi. Mi wyszła orka. Super była też kabina krzyku - można się w niej zamknąć i krzyczeć najgłośniej jak się da. Krzyczałam z mocą piły łańcuchowej, próbowałam tak jak samolot, ale nie dałam rady.
Centrum Experyment
Czego się nauczyliśmy?
Ignacy: - No nie wiem. Ja się po prostu dobrze bawiłem.
Ewa: - Ja się nauczyłam wielu rzeczy o przyrodzie, jak rozpoznawać ślady zwierząt i jak wyglądają wnętrzności człowieka.
Pola: - Byliśmy w takim pokoju, gdzie wszystko się rusza i dowiedziałam się, jak się czuje człowiek podczas trzęsienia ziemi. Nauczyłam się też, że za pomocą wody z pistoletu można przesuwać plastikową piłeczkę. No i jak sama nazwa wskazuje, to centrum służy do robienia eksperymentów i do tego, żeby dowiedzieć się różnych rzeczy o świecie.
Centrum Experyment
Jak się bawiliśmy?
Ignacy: Jest tu mnóstwo ciekawych rzeczy, ale chciałbym, żeby pojawiły się nowe zabawki, bo jestem tu drugi raz i wszystko już widziałem.
Ewa: Wszystko mi się tu podobało, nawet zabawki i klocki dla maluszków, bo można z nich układać różne konstrukcje. Ekstra było to, że w łazienkach są specjalne obniżone krany i toalety dla mniejszych dzieci. Bardzo chciałbym przyjechać tu jeszcze raz.
Pola: W Experymencie jest naprawdę dużo stanowisk, nie tak jak w muzeach, gdzie jedne przedmioty są ciekawe a inne nudne. Tutaj wszystko było dla mnie interesujące. Podobał mi też się sklepik przy wyjściu, z grami planszowymi i pamiątkami.
Co byśmy zmienili?
Ignacy: Szkoda, że niektóre zabawki nie działają. Wszystkie stanowiska powinny być cały czas czynne.
Ewa: Maskotka Experymentu, taki niebieski ludzik, nie za bardzo mi się podoba.
Pola: Poprawiłabym trochę kolory w tej sali, bo w jednej części jest bardzo kolorowo, a w drugiej za bardzo niebiesko.
Oceny Ignacy: 6, Pola: 6, Ewa: 6+
Od rodzica: Bilety dla rodzica i trójki dzieci kosztowały 56 zł (zniżka dla gdyńskich dużych rodzin nas nie objęła, bo jesteśmy z Gdańska), spędziliśmy w Centrum Experyment 3 godziny i 20 minut, wyszliśmy wykończeni. Za tyle godzin dobrej zabawy i nauki to dobra cena. Moja ocena: 6
Średnia ocen: 6
Fot. Tomasz Kamiński/Materiały prasowe
Fot. Tomasz Kamiński/Materiały prasowe
Fot. Tomasz Kamiński/Materiały prasowe
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze