Jacek Kurski reprezentował aż siedem ugrupowań w swojej karierze politycznej. I zawsze były to partie prawicowe. Na początku lat 90. bez powodzenia kandydował na posła z gdańskiej listy Porozumienia Centrum. Następnie był szefem gdańskiego oddziału Ruchu Odbudowy Polski. Z listy ROP też nie zdobył mandatu. Po porażce wyborczej w 1997 r. odszedł do ZChN. Rok później z listy AWS został radnym sejmiku pomorskiego, a następnie wicemarszałkiem województwa.
W 2001 r. kandydował do Sejmu z Torunia z listy AWS Prawicy i tym razem również się nie dostał.
Po klęsce AWS wstąpił w 2002 r. do Prawa i Sprawiedliwości, z którego szybko odszedł do LPR. Niedługo później wrócił do PiS.
W 2005 r., po 12 latach starań, po raz pierwszy został posłem.
W 2009 r. został eurodeputowanym PiS. Dwa lata później został wykluczony z partii i zaczął budować własne ugrupowanie - Solidarną Polskę.
Pod koniec 2015 wrócił do łask prezesa PiS i został wiceministrem kultury w rządzie Beaty Szydło.
Rozstania Kurskiego z dawnymi ugrupowaniami miały nieraz dramatyczny przebieg. Był wyrzucany z hukiem, tak przynajmniej twierdzili działacze ZChN i LPR. Sam Kurski mówił zaś, że to on odchodził.
Częstym zmianom barw partyjnych towarzyszyły też zabiegi o elektorat w różnych regionach kraju. Najważniejszy był oczywiście Gdańsk. To tutaj Jacek Kurski dwukrotnie bez powodzenia ubiegał się o mandat posła, ale też dwukrotnie udało mu się posłem zostać. Raz chciał być posłem z okręgu obejmującego Toruń i Włocławek.
W roku 2002 bez sukcesu kandydował na prezydenta Gdańska. Reprezentował też mieszkańców Pomorza w sejmiku wojewódzkim.
Europosłem został jednak dzięki sympatii wyborców z okręgu obejmującego województwa warmińsko-mazurskie i podlaskie. W wyborach do europarlamentu w 2014 r. przekonywał do siebie mieszkańców Mazowsza. W Warszawie podkreślał związki swojej rodziny z tym miastem.
Łącznie Jacek Kurski zabiegał już o głosy w pięciu regionach kraju. I wszędzie obiecywał, że będzie godnie reprezentował wyborców z terenu, skąd właśnie kandydował.
W swojej karierze politycznej Jacek Kurski był bohaterem wielu historii samochodowych. W roku 1999 r. będąc wicemarszałkiem województwa pomorskiego pojechał służbowym oplem na urlop do Włoch. Wraz z żoną i dziećmi uczestniczył w audiencji u papieża Jana Pawła II. Nie była to wizyta oficjalna, i choć za użyczenie auta zapłacił, to komisja rewizyjna sejmiku krytycznie oceniła ten wyjazd.
Media pisały też o mandatach za parkowanie i przekraczanie prędkości. Kurski przyznał się, że zebrał zbyt wiele punktów karnych i musiał ponownie zdawać egzamin na prawo jazdy. Lista jego wykroczeń drogowych jest długa.
W 2008 r. podłączył się pod konwój CBA na trasie Warszawa - Gdańsk. Jechał wtedy za policyjnymi autami, na włączonych światłach awaryjnych, nie zatrzymał się do kontroli, przekroczył dozwoloną prędkość (średnia 117 km/godz.).
W połowie 2009 r. jechał przez Olsztyn z prędkością 109 km/h, w listopadzie 2009 r. został złapany, gdy z prędkością 127 km/godz. przekraczał przejazd kolejowy w Jaromierzu. Według "Faktu" w roku 2013 mknął Wisłostradą z prędkością 156 km/h przy ograniczeniu do 80 km/h.
"Walcie na czerwonym" - miał powiedzieć dziennikarzom "Wyborczej" piszącym o nim reportaż, gdy razem jechali samochodem. Twierdził jednak, że takie słowa nie padły.
Jacek Kurski słynie z ciętego języka. Gdy został usunięty przez Zbigniewa Ziobro z Solidarnej Polski napisał na twitterze: "Oddam za darmo paletę pampersów. Zmieniałem je przez ostatnie 3 lata co 2 dni dorosłemu, ale de facto są dla dzieci. Termin ważności ok".
O Marianie Krzaklewski mówił, że jest jak rozlazła baba. O Unii Wolności, że to Żydzi i masoni.
A tak tłumaczył się na twitterze, że wulgarnego języka nie używa. "Ja i przekleństwo? W życiu! Chujumuju to partykuła euforyczna Jak figofago kawa Marago Pół słowa to nie całe Nie podsłuCHUJ to przekleństwo?".
Przypisywane są mu słowa, które miał wypowiedzieć przed nagraniem w TOK FM: "Z tym Wehrmachtem to lipa, ale jedziemy w to, bo ciemny lud to kupi". Kurski twierdził, że nie był ich autorem.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze