Trójmiejska scena muzyczna ma się w ostatnim czasie bardzo dobrze: wciąż pojawiają się nowe zespoły, nagrywają kolejne płyty, grają liczne koncerty w lokalnych klubach. Niektórym udaje się nawet przebić poza granice lokalnej popularności i zdobyć ogólnopolską sławę i poważanie krytyki.
Więc to najwyższy czas, żeby powstała lista przebojów wygenerowanych przez lokalną scenę - cotygodniowe zestawienie najciekawszych nowych utworów powstających w Trójmieście, tworzonych przez artystów mieszkających właśnie tu. Jest ich na tyle dużo i są na tyle ciekawe, że z pewnością nie będzie problemu, żeby co tydzień zapełnić składające się z dziesięciu pozycji zestawienie.
Jak będzie można głosować na swoich ulubieńców? W najprostszy możliwy sposób, idealny dla wszystkich użytkowników internetu. Wystarczy bowiem wysłuchać danej piosenki na portalu YouTube, by przysporzyć jej jednego głosu. Piosenki w ciągu tygodnia można oczywiście oglądać dowolną ilość razy. Co tydzień będziemy liczyć, ile razy dana piosenka została odtworzona i na tej podstawie powstawać będą cotygodniowe zestawienia.
Co tydzień proponować będziemy także kilka nowości, które będą miały szansę pojawić się w następnym notowaniu listy. Dziś pierwszych dziesięć propozycji, ułożonych w kolejności alfabetycznej. A już za tydzień będzie się można przekonać, która z nich cieszyła się największą popularnością.
To propozycja dla sympatyków mocniejszego rocka, utrzymanego w melancholijnym klimacie. Ten ostatni gdańska formacja zawdzięcza nie tylko talentom kompozytorskim swych członków, ale także znakomitemu pomysłowi urozmaicenia swego instrumentarium o sekcję smyczkową. Piosenka promuje najnowszą epkę grupy.
Utwór promujący debiutancką solową epkę Joanny Kuźmy, wcześniej znanej jako wokalistka indie rockowej grupy Folder. W swym - trochę wbrew nazwie - solowym projekcie ta niezwykle utalentowana artystka, o poruszającym głosie, penetruje rejony łagodnego, akustycznego singer/songwritingu, a efektem są tak zachwycające ballady, jak ta.
Niemal kultowy w środowisku miłośników muzyki etno i reggae zespół z iście gwiazdorskim składem (m.in.: Larry Okey Ugwu, Jacek Staniszewski i Przemysław Dyakowski), po ponad piętnastu latach istnienia zdecydował się wreszcie opublikować swoją debiutancką płytę, zawierającą materiał z koncertu - ten utwór to jeden z jego dynamiczniejszych momentów.
Singiel promujący najnowszą płytę gdańskiego zespołu, który kiedyś znany był jako Dick4Dick. Zmienił nazwę, bo mocno zmienił się jego skład i muzyka. Ten utwór pokazuje to znakomicie. Brzmienie brudnego electro i punkowa energia, zostały zastąpione przez wyrafinowany taneczny rytm i zadziwiające bogactwo aranżacyjne.
Ten zespół miał już swoje piętnaście minut sławy, kiedy cała Polska śpiewała, że "tu wszystko się kończy i zaczyna, Gdańsk, Sopot, Gdynia". Dziś pracowicie próbuje znaleźć sobie miejsce na rodzimej scenie rockowej, dodając sporo ostrości i mocy do swych kompozycji. Ta piosenka promuje najnowszy, trzeci album grupy, zatytułowany "Emocje".
Najpopularniejszy dziś zespół na trójmiejskiej scenie punkowej, który popularny stał się właściwie przez przypadek. Grupa została założona przez młodych artystów jako element pracy wystawianej w jednej z gdańskich galerii. W utworze pochodzącym ze swej pierwszej płyty członkowie grupy dają upust swej niechęci do telewizji. Gościnnie udziela się w tej piosence Maciej Szupica, a teledysk to dzieło Katarzyny Łygońskiej.
Utwór promujący nową epkę zespołu, zatytułowaną "Obrazy". Nagrywanie w studiu Radia Gdańsk zaowocowało zaskakującą, zwłaszcza jak na debiutantów, jakością brzmienia. Ostre gitary, duża dawka melancholii i charakterystyczny sposób prowadzenia linii wokalnych ? to się musi spodobać wszystkim wielbicielom post-grunge'u i kilku pokrewnych gatunków.
Wynik odważnego eksperymentu: powierzenia gwiazdorskiemu składowi muzyków, związanych z wytwórnią Nasiono Records, oprawy muzycznej uroczystości wręczenia lauru dla Europejskiego Poety Wolności. Utwór do tekstu polskiego kandydata do nagrody był najbardziej punkowym elementem tego koncertu z marca 2010 roku.
Jeden z najbardziej porywających, a poniekąd i zaskakujących, momentów lutowego koncertu jednego z kilku dowodzonych przez Wojciecha Mazolewskiego zespołów, a zarazem wyraźne przypomnienie jak dobre utwory pisali kiedyś brytyjscy mistrzowie alternatywy, tonący dziś w abstrakcyjnych i mętnych eksperymentach.
Choć muzycznie ta grupa nie ma nic wspólnego z punk rockiem, ten utwór jest jednym z najbardziej punkowych utworów, jakie powstały ostatnio w Polsce - za sprawą swego radykalnie antysystemowego tekstu powinien stać się hymnem wszystkich zniewolonych przez powtarzalną i ogłupiającą pracę. Ilustruje go teledysk autorstwa Katarzyny Łygońskiej, nominowanej do nagrody "Sztorm Roku 2010"
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze