Bramki: R. Wolsztyński (85.) - Jurado (84.)
Wprawdzie Arka tego meczu nie wygrała, lecz jako pierwsza - i do momentu starcia zabrzan z Cracovią - jedyna potrafiła wyjść na prowadzenie z ekipą całą rundę będącą w ścisłej czołówce tabeli. Co więcej, jako jedna z nielicznych Arka prezentowała się lepiej w Zabrzu od gospodarzy. Trener Leszek Ojrzyński miał na ten mecz dobry pomysł i go zrealizował. Arka mądrze odcięła z gry najlepszego strzelca ligi Igora Angulo i niwelowała skrzydłowe atuty Górnika.
Sama groźnie atakowała. Szczególnie w drugiej połowie była znacznie bliższa wyjścia na prowadzenie niż gospodarze. Ci byli niemrawi i bezbramkowy remis musieli wówczas brać w ciemno. Ale wówczas arkowcy świetnie rozegrali aut, znakomicie rywala na plecy wziął Ruben Jurado i strzelił premierowego gola w Arce. Niezwykle ważnego, biorąc jeszcze pod uwagę, że do końca meczu brakowało kilku minut. To jednak rozwścieczyło górników, którzy wyrównali minutę później, a w doliczonym czasie gry mogli nawet wyjść na prowadzenie. Żółto-niebieskim należą się jednak brawa za postawę w Zabrzu. Zdyscyplinowaną, a jednocześnie odważną.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Górnik Zabrze - Arka Gdynia
Bramka: Siemaszko (50.)
Tamten mecz nie należał do nawet prób spektaklu w wykonaniu gdynian. Arka zagrała przeciętnie, ale wygrała. Odniosła niezwykle ważne zwycięstwo z bezpośrednim rywalem w walce o utrzymanie. I to na jego terenie. Była w stanie wykorzystać fatalną formę gliwiczan, a to też sztuka. Dodatkowo mecz z Arką był debiutem w roli trenera Piasta Waldemara Fornalika.
Od początku przeważali jednak gospodarze. Byli skoncentrowani na swoim celu, a goście musieli skupić się na obronie. Na szczęście dla nich oblężenia bramki nie było, a sami wyszli na prowadzenie po świetnym wrzuceniu piłki z autu (sic!) Damiana Zbozienia i uderzeniu głową Rafała Siemaszki. Arka mogła, a nawet powinna szybko podwyższyć prowadzenie, ale - jak wspomnieliśmy - nie szło jej zbyt obficie w ofensywie. Zwycięstwo tym ważniejsze, bo było pierwszym odniesionym w delegacji w obecnym sezonie.
Kliknij, by zobaczyć skrót meczu Piast Gliwice - Arka Gdynia
Bramki: Piech (66.) - Łukasiewicz (45.), Zbozień (52.)
Z kolei to spotkanie było taktycznym majstersztykiem Ojrzyńskiego i jego realizatorów - piłkarzy Arki. Śląsk - zwłaszcza w pierwszej połowie - przeważał bezapelacyjnie. Co rusz stwarzał sobie groźne sytuacje, ale brakowało mu albo szczęścia, albo umiejętności w wykończeniu, albo w końcu znakomicie dysponowany był bramkarz Pavels Steinbors. Gdynianie umiejętnie się bronili, zdając sobie sprawę z bardzo dobrych statystyk wrocławian na własnym stadionie. Przed przerwą cios zadał Antoni Łukasiewicz, a tuż po przerwie poprawił Damian Zbozień. Gole padły w psychologicznie idealnych momentach: na koniec pierwszej i początku drugiej połowy.
Gospodarze byli rozmontowani, arkowcy dalej skondensowani. Śląsk próbował atakować, nawiązać w tym meczu walkę o punkty, ale stać go było jedynie na perfekcyjny strzał przewrotką Arkadiusza Piecha. Żółto-niebiescy zaś nie pierwszy raz w tym sezonie pozytywnie zaskoczyli swoich kibiców.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Śląsk Wrocław - Arka Gdynia
Bramki: Kun (69.), Nalepa (78.)
Tym spotkaniem Arka inaugurowała trwający sezon. Naprzeciwko niej stanęła w zasadzie zbudowana na nowo armia Śląska. Z nazwiskami, które miały swoją markę. Sam mecz - jak to się mówi - bez historii. Z pewnością nie było to jedno z lepszych spotkań, jakie miał okazję widzieć świat, choć miało swoje momenty. Głównie ze strony Arki, która częściej przejmowała kontrolę, potrafiła zamknąć przeciwnika na jego połowie, a cechami wolicjonalnymi go zdeklasowała. Do pewnego momentu wydawało się, że padnie bezbramkowy remis. Atakowali to wrocławianie, to gdynianie, ale nikt nie grzeszył skutecznością. Pomyśleć, że na prowadzenie strzałem głową gospodarzy wyprowadził najniższy na boisku Patryk Kun. Na deser niewiele wyższy Michał Nalepa i jego rajd sam na sam z Jakubem Wrąblem przez pół boiska, który zakończył się strzałem do pustej bramki. To prawdopodobnie był najdłuższy bieg Nalepy z piłką w dotychczasowej karierze.
Wymowne w tym wszystkim powinno być to, że mimo dwóch wpuszczonych goli to Wrąbel był najlepszy w ekipie "Wojskowych".
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Śląsk Wrocław
Bramki: Formella (36.), Szwoch (60. - karny), Siemaszko (79.), Hofbauer (90+2.) - Micański (40.)
Spotkanie jeszcze z ubiegłego sezonu, jeszcze za czasów trenera Grzegorza Nicińskiego. Boisko wtedy nie rozpieszczało. Było - delikatnie mówiąc - średnio przygotowane do gry na poziomie ekstraklasy. Wyglądało tak, jakby dopiero co przejechał się po nim pług, a chwilę później zlot miała cała rodzina kretów. Piłka odbijała się na niej niemiłosiernie, utrudniając pracę zawodnikom. Stąd większość podań fruwała w przestworzach. Ale jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.
To było bardzo ważne spotkanie, gdyż Arka tkwiła wtedy w niechlubnej serii sześciu meczów bez zwycięstwa na własnym stadionie. Choć zaczęło się od niewykorzystanej "jedenastki" Marcusa da Silvy, to jednak nakręciło to Arkę do jeszcze bardziej obfitych ataków. Do przerwy było wprawdzie remisowo (1:1), ale po niej rządzili już gospodarze. Drugi rzut karny we własne ręce wziął już Mateusz Szwoch i rozwiązał worek trzech goli żółto-niebieskich w drugiej połowie. Przyjemnie się to wtedy oglądało. Korona została wypunktowana.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Korona Kielce
Bramka: Zbozień (90+3.)
Najświeższa wygrana Arki. Efektowności w niej absolutnie nie ma co szukać. Bardziej trzeba Arkę doceniać za podejście taktyczne, ponowne - już drugie w sezonie - skuteczne wyeliminowanie z gry napastnika gości Igora Angulo i chęć zwycięstwa do samego końca spotkania z liderem ekstraklasy. Sytuacji podbramkowych zarówno z jednej jak i drugiej strony nie było zbyt wielu. Gospodarze grali mądrze, częściej przeważali, mimo że w dalszych fragmentach meczu skupili się głównie na kontrach. Ale to one właśnie tworzyły największe zagrożenie w polu karnym Tomasza Loski.
Górnik był zachowawczy - zupełnie jak nie on. "Zatracił gdzieś w sobie dziecięcą radość". Zespół, który do tej pory w lidze strzelał jak na zawołanie, w Gdyni musiał zrobić sobie przerwę od kanonady bramkowej. Ba, to był dopiero drugi mecz w sezonie, w którym piłkarze Marcina Brosza nie zdobyli choćby bramki. Poprzedni przeciwko nie byle komu - mistrzowi Polski Legii Warszawa.
Gdynianie grali do końca z charakterem i zębem, za wszelką cenę dążyli do wygranej. Tę zapewnił Zbozień.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Górnik Zabrze
Bramki: Siemaszko (33.), Sambea (38.), Jurado (81.) - Małecki (5.)
"Wróciła energetyczna Arka i od razu wygrała" - mówiono po tym spotkaniu. Faktycznie, Ojrzyński znowu tchnął w Arkę ducha walki i zadziorności. W takim wypadku żaden rywal w Polsce nie jest dla gdynian groźny. Tym bardziej, że gospodarze musieli podnosić się po piorunującym początku i "bombie" Patryka Małeckiego. Później wiślacy mogli nawet podwyższyć na dwa i trzy do zera, ale nic z tego. Wtedy to Arka złapała oddech.
W zasadzie należałoby powiedzieć, że stracona bramka stała się dla niej paliwem napędowym. Nie zatrzymała się nawet, gdy do przerwy prowadziła, bo zapewne w szatni w żołnierskich słowach zabronił tego piłkarzom sam Ojrzyński. Gdynianie więc zadziornie i z pełnym przekonaniem dążyli do kolejnego gola i cel osiągnęli. W pełni zasłużyli na tak efektowną wygraną.
Bramki: Siemaszko (36.), Warcholak (49.), Szwoch (60.)
Przed tym meczem Korona była wychwalana pod niebiosa. Grała wprawdzie widowiskowo, nawet w meczu z Arką wyszły jej dwa kwadranse, ale wciąż daleko było jej do marzeń o finale sezonu w górnej ósemce. Przyjechała Arka i obnażyła z atutów kolejnego przeciwnika. Na kielczan Leszek Ojrzyński zagęścił środek pola i mógł napajać się widokiem bezradnych gospodarzy.
Wystarczyła asysta-przypadek Frederika Helstrupa, by przebieg spotkania, który miał miejsce do tamtego momentu, znikł bezpowrotnie. I tutaj ukazało się prawdziwe piękno piłki nożnej. Od tamtej chwili Arce wychodziło wszystko. Znakomicie dysponowana była defensywa, która po golu z rzutu wolnego Marcina Warcholaka i asyście na nos Michała Marcjanika ostatecznie zapisała sobie w tym meczu dwa kluczowe podania i jedno trafienie właśnie. Do tego serię 578 dni bez gola z gry przełamał Mateusz Szwoch. Przełamał trafieniem - mówiąc w żargonie piłkarskim - pod ladę. Arka zakończyła też serię Korony 12 meczów bez porażki.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Korona Kielce - Arka Gdynia
Bramki: Jurado (5.), Szwoch (13. - karny, 43. - karny), Kriwiec (15.), Marciniak (47.)
Tak wysoko na poziomie ekstraklasy Arka nigdy nie wygrała. Oczywiście, rywal nie był z najwyższej półki, tym bardziej, że przeżywał kryzys i nie potrafił wygrać od dziewięciu meczów. W Gdyni doświadczył jednak piłkarskiej katastrofy, już po kwadransie musiał gonić trzybramkową stratę. To było spotkanie, w którym istotną rolę odegrał system VAR. W ten sposób przyznano Arce dwa - zasłużone, dodajmy - rzuty karne. Całość odtwarzania sytuacji i późniejszych ich analiz trwała może zbyt długo, lecz priorytetem był tutaj sprawiedliwy werdykt.
Chwalić wyczyny poszczególnych arkowców trzeba bez dwóch zdań, lecz jako całość dopiero tworzyło to świetnie naoliwioną maszynę, która była w stanie pracować jeszcze dłużej niż półtorej godziny. Znakomicie wychodziły ataki pozycyjne czy kontry. O takim występie można mówić jak o bliskim ideału.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Sandecja Nowy Sącz
Bramki: Marcjanik (13.), Siemaszko (21.), Warcholak (61.), Wlazło (77. - sam.) - Romanczuk (34.)
Piłkarski majstersztyk. Co dziwne, patrząc na wynik każdy pomyśli, że w wykonaniu tylko gospodarzy. Białostoczanie mimo wysokiej porażki paradoksalnie zaprezentowali się naprawdę dobrze. Mieli pecha, że trafili na Arkę, która była z kolei przygotowana perfekcyjnie. Zawodnicy obu ekip uraczyli widzów posiłkiem godnym niejednej gwiazdki Michelin. Mecz - palce lizać. Gdy takie stwierdzenie pada po spotkaniu polskiej kopanej, wielu myśli, że jego autora trzeba wysłać do najbliższego ośrodka leczenia chorób psychicznych.
Ale tym razem popisy piłkarzy należałoby na wstępie oklaskać kilkunastominutową owacją na stojąco. Efektowna przewrotka Rafała Siemaszki, multum sytuacji pod każda z bramek, pięć goli. W tym meczu było naprawdę dużo.
To Arka jednak tego dnia prawie od samego początku wyglądała na zespół, który zgarnie komplet punktów. Stwarzała zbyt dużo sytuacji, zbyt mocno momentami napierała na wicemistrza kraju, by tak się nie stało. Mogła nawet spakować mu dużo więcej goli na drogę powrotną, ale też i nadziać się na kilka składnych i jakościowo z najwyższej półki akcji - taki to był dziwny, a zarazem niepowtarzalny mecz.
Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Jagiellonia Białystok
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze