Za bilet lotniczy do tego miasta zapłacimy mniej niż 100 zł. A na miejscu

Turku leży w południowo-zachodniej Finlandii. Pomimo że za bilet lotniczy w dwie strony można zapłacić nawet mniej niż 100 zł, to wciąż jest to mało popularny wśród Polaków kierunek podróży. Czy warto wybrać się na weekend do kraju Nokii, Muminków i Świętego Mikołaja? Sprawdzamy.

Fot. Emilia Stawikowska

1 z 23

Turku leży w południowo-zachodniej Finlandii. Pomimo że za bilet lotniczy w dwie strony można zapłacić nawet mniej niż 100 zł, to wciąż jest to mało popularny wśród Polaków kierunek podróży. Czy warto wybrać się na weekend do kraju Nokii, Muminków i Świętego Mikołaja? Sprawdzamy.

Lot z Gdańska do Turku trwa ok. 90 minut. Jeśli zarezerwujemy bilet z kilkutygodniowym wyprzedzeniem, podróż w dwie strony będzie kosztować od kilkudziesięciu do nieco ponad 100 zł.
Z portu do centrum Turku można dojechać autobusem, zajmie to ok. 30 minut. Pierwsze, co rzuca się w oczy turystom z Polski, to brak reklam przy drogach i rozległe lasy, które zajmują ok. 70 proc. terytorium kraju. Kolejnym zaskoczeniem są podwójne nazwy miejscowości - w językach fińskim i szwedzkim.

Fot. Emilia Stawikowska

2 z 23

Lot z Gdańska do Turku trwa ok. 90 minut. Jeśli zarezerwujemy bilet z kilkutygodniowym wyprzedzeniem, podróż w dwie strony będzie kosztować od kilkudziesięciu do nieco ponad 100 zł. Z portu do centrum Turku można dojechać autobusem, zajmie to ok. 30 minut. Pierwsze, co rzuca się w oczy turystom z Polski, to brak reklam przy drogach i rozległe lasy, które zajmują ok. 70 proc. terytorium kraju. Kolejnym zaskoczeniem są podwójne nazwy miejscowości - w językach fińskim i szwedzkim.

Turku (po szwedzku nazwa miasta brzmi Abo) to najstarsze miasto w Finlandii, dawna stolica Państwa Skandynawskiego (do 1812 r.). Pomimo że to jedno z największych, fińskich miast, to zamieszkuje je jedynie ok. 180 tys. osób. - Na każdym rogu spotykamy kogoś znajomego - śmieje się Olga Henriksson, przewodniczka po Turku. - Mamy setki kawiarni, restauracji i pubów, centra handlowe, galerie sztuki, teatr i muzea. Wszystko, czego potrzeba do tego, żeby szczęśliwie żyć. Jeśli mamy ochotę zaszaleć, jedziemy do niedalekich Helsinek albo płyniemy promem do Sztokholmu.

Fot. Emilia Stawikowska

3 z 23

Turku (po szwedzku nazwa miasta brzmi Abo) to najstarsze miasto w Finlandii, dawna stolica Państwa Skandynawskiego (do 1812 r.). Pomimo że to jedno z największych, fińskich miast, to zamieszkuje je jedynie ok. 180 tys. osób. - Na każdym rogu spotykamy kogoś znajomego - śmieje się Olga Henriksson, przewodniczka po Turku. - Mamy setki kawiarni, restauracji i pubów, centra handlowe, galerie sztuki, teatr i muzea. Wszystko, czego potrzeba do tego, żeby szczęśliwie żyć. Jeśli mamy ochotę zaszaleć, jedziemy do niedalekich Helsinek albo płyniemy promem do Sztokholmu.

Turku przedziela na dwie części rzeka Aurajoki. To wzdłuż jej wybrzeży rozpoczęła się historia pierwszego, fińskiego miasta. W Turku znajduje się siedem mostów. Piesi i rowerzyści mogą skorzystać też z kursującego w centrum miasta promu. W tym samym miejscu kursuje od 1903 r.
- Prom przestaje kursować, kiedy zamarza rzeka - mów Olga Henriksson. - Wtedy mieszkańcy i turyści przechodzą na drugą stronę miasta po lodzie.

Fot. Emilia Stawikowska

4 z 23

Turku przedziela na dwie części rzeka Aurajoki. To wzdłuż jej wybrzeży rozpoczęła się historia pierwszego, fińskiego miasta. W Turku znajduje się siedem mostów. Piesi i rowerzyści mogą skorzystać też z kursującego w centrum miasta promu. W tym samym miejscu kursuje od 1903 r. - Prom przestaje kursować, kiedy zamarza rzeka - mów Olga Henriksson. - Wtedy mieszkańcy i turyści przechodzą na drugą stronę miasta po lodzie.

Dzisiaj brzeg Aurajoki to miejsce popularne wśród biegaczy i spacerowiczów. Wzdłuż rzeki znajduje się wiele modnych restauracji specjalizujących się w serwowaniu dań z ryb według autorskich przepisów szefów kuchni. Jedzenie jest pyszne, ale jak na polską kieszeń, niestety, drogie. Za drugie danie w modnej restauracji trzeba zapłacić ok. 35 euro.
Przy brzegu Aurajoki cumuje jeden z najbardziej popularnych obiektów noclegowych w Turku. To hostel Borea, którego goście śpią w kajutach. Według booking.com ceny rozpoczynają się od 160 zł dla dwóch osób (nocleg ze śniadaniem). Dodatkowo można skorzystać z darmowej sauny na pokładzie.

Fot. Emilia Stawikowska

5 z 23

Dzisiaj brzeg Aurajoki to miejsce popularne wśród biegaczy i spacerowiczów. Wzdłuż rzeki znajduje się wiele modnych restauracji specjalizujących się w serwowaniu dań z ryb według autorskich przepisów szefów kuchni. Jedzenie jest pyszne, ale jak na polską kieszeń, niestety, drogie. Za drugie danie w modnej restauracji trzeba zapłacić ok. 35 euro. Przy brzegu Aurajoki cumuje jeden z najbardziej popularnych obiektów noclegowych w Turku. To hostel Borea, którego goście śpią w kajutach. Według booking.com ceny rozpoczynają się od 160 zł dla dwóch osób (nocleg ze śniadaniem). Dodatkowo można skorzystać z darmowej sauny na pokładzie.

Najbardziej charakterystycznym zabytkiem Turku jest średniowieczny, przebudowany w renesansie, zamek Turunlinna. Zbudował go szwedzki król Eryk IX Święty w XIII w. Przebudowa zamku i jego historia związana jest ścisłe z Polską. To tutaj mieszkała Katarzyna Jagiellonka, żona Jana III Wazy i matka Zygmunta Wazy. Co ciekawe, w zamku znajduje się miniatura kolumny Zygmunta - tej samej, która zdobi Plac Zamkowy w Warszawie.
Bilet wstępu do muzeum zamkowego kosztuje 9 euro. Dlatego opłaca się skorzystać z karty turysty. Przy wykupie abonamentu za 28 euro (karta dobowa), można odwiedzać każde muzeum (m.in. archeologiczne, sztuki współczesnej) oraz podróżować komunikacją miejską bez biletu. Z kartą turyści otrzymują też zniżki w restauracjach i sklepach z pamiątkami.

Fot. Emilia Stawikowska

6 z 23

Najbardziej charakterystycznym zabytkiem Turku jest średniowieczny, przebudowany w renesansie, zamek Turunlinna. Zbudował go szwedzki król Eryk IX Święty w XIII w. Przebudowa zamku i jego historia związana jest ścisłe z Polską. To tutaj mieszkała Katarzyna Jagiellonka, żona Jana III Wazy i matka Zygmunta Wazy. Co ciekawe, w zamku znajduje się miniatura kolumny Zygmunta - tej samej, która zdobi Plac Zamkowy w Warszawie. Bilet wstępu do muzeum zamkowego kosztuje 9 euro. Dlatego opłaca się skorzystać z karty turysty. Przy wykupie abonamentu za 28 euro (karta dobowa), można odwiedzać każde muzeum (m.in. archeologiczne, sztuki współczesnej) oraz podróżować komunikacją miejską bez biletu. Z kartą turyści otrzymują też zniżki w restauracjach i sklepach z pamiątkami.

Całkowicie darmowa jest wizyta w bibliotece miejskiej. Można w niej skorzystać z darmowego wi-fi oraz poczytać książki. Na półkach znajdują się też publikacje w języku polskim.
- To jeden z bardziej popularnych sposób spędzania soboty - tłumaczy Olga Henriksson, kiedy pytamy ją, skąd tyle osób w bibliotece w sobotnie popołudnie. - W bibliotece można nie tylko czytać, ale też słuchać muzyki i oglądać filmy, skorzystać z komputera. Wiele osób przychodzi tutaj dla relaksu, żeby spotkać się ze znajomymi, podobnie jak w kawiarni.

Fot. Emilia Stawikowska

7 z 23

Całkowicie darmowa jest wizyta w bibliotece miejskiej. Można w niej skorzystać z darmowego wi-fi oraz poczytać książki. Na półkach znajdują się też publikacje w języku polskim. - To jeden z bardziej popularnych sposób spędzania soboty - tłumaczy Olga Henriksson, kiedy pytamy ją, skąd tyle osób w bibliotece w sobotnie popołudnie. - W bibliotece można nie tylko czytać, ale też słuchać muzyki i oglądać filmy, skorzystać z komputera. Wiele osób przychodzi tutaj dla relaksu, żeby spotkać się ze znajomymi, podobnie jak w kawiarni.

Turku nie posiada zbyt wielu zabytków. Miasto płonęło kilkukrotnie - największy pożar, który strawił zabudowę praktycznie całego Turku, wybuchł w 1827 r.
- Dlatego wszystkie zabytki z wcześniejszych wieków są dla nas zawsze wielkim odkryciem - tłumaczy Olga Henriksson. Ok. 20 lat temu pewien inwestor chciał otworzyć muzeum sztuki współczesnej. Przy pracach budowlanych natrafił na fragmenty średniowiecznych murów.
- Postanowił więc, że otworzy dwa muzea, jedno podziemne ze średniowiecznymi pozostałościami zabudowań oraz drugie zajmujące się sztuką współczesną - wyjaśnia Henriksson.
Na zdjęciu - część muzeum archeologicznego połączona z restauracją.

Fot. Emilia Stawikowska

8 z 23

Turku nie posiada zbyt wielu zabytków. Miasto płonęło kilkukrotnie - największy pożar, który strawił zabudowę praktycznie całego Turku, wybuchł w 1827 r. - Dlatego wszystkie zabytki z wcześniejszych wieków są dla nas zawsze wielkim odkryciem - tłumaczy Olga Henriksson. Ok. 20 lat temu pewien inwestor chciał otworzyć muzeum sztuki współczesnej. Przy pracach budowlanych natrafił na fragmenty średniowiecznych murów. - Postanowił więc, że otworzy dwa muzea, jedno podziemne ze średniowiecznymi pozostałościami zabudowań oraz drugie zajmujące się sztuką współczesną - wyjaśnia Henriksson. Na zdjęciu - część muzeum archeologicznego połączona z restauracją.

- W muzeum archeologicznym wciąż prowadzone są badania - tłumaczy Olga Henriksson. - Archeolodzy wciąż znajdują wśród murów pozostałości po życiu mieszkańców, m.in. naczynia, instrumenty, kości zwierząt, przedmioty związane z kultem religijnym.

Fot. Emilia Stawikowska

9 z 23

- W muzeum archeologicznym wciąż prowadzone są badania - tłumaczy Olga Henriksson. - Archeolodzy wciąż znajdują wśród murów pozostałości po życiu mieszkańców, m.in. naczynia, instrumenty, kości zwierząt, przedmioty związane z kultem religijnym.

Jak smakuje Finlandia? Można dowiedzieć się tego na ulicznym targu. Specjalnością są smażone ryby.
- Wykorzystujemy wszystko, co można znaleźć w okolicznych lasach, jemy bardzo sezonowo - mówi Sonja Palhus, przewodniczka po Finlandii. - Dlatego jesienią szczególnie popularne są dania z leśnymi grzybami i żurawiną.

Fot. Emilia Stawikowska

10 z 23

Jak smakuje Finlandia? Można dowiedzieć się tego na ulicznym targu. Specjalnością są smażone ryby. - Wykorzystujemy wszystko, co można znaleźć w okolicznych lasach, jemy bardzo sezonowo - mówi Sonja Palhus, przewodniczka po Finlandii. - Dlatego jesienią szczególnie popularne są dania z leśnymi grzybami i żurawiną.

Na targu można kupić takie specjały, jak chleb z łososiem lub nawet... tort z łososia i serka philadelphia.

Fot. Emilia Stawikowska

11 z 23

Na targu można kupić takie specjały, jak chleb z łososiem lub nawet... tort z łososia i serka philadelphia.

Podczas pobytu w Finlandii nie sposób nie zauważyć obecności bohaterów bajki Muminki. Tove Jansen, autorka opowieści o rodzinie sympatycznych troli, zamieszkiwała jedną z fińskich wysp.
Niedaleko od Turku położona jest urokliwa wyspa Naantali, na której znajduje się Muumimaailma - park rozrywki poświęcony Muminkom. Park rozrywki działa tylko w okresie wiosenno-letnim. Można odwiedzić charakterystyczny, okrągły dom rodziny Muminków, latarnię morską oraz spotkać aktorów przebranych za Małą Mi, Muminka, Pannę Migotkę, Włóczykija czy też Paszczaka. Do Naantali można dojechać autobusem miejskim. Bilet kosztuje 3 euro (dla posiadaczy karty turysty - za darmo).

Fot. Emilia Stawikowska

12 z 23

Podczas pobytu w Finlandii nie sposób nie zauważyć obecności bohaterów bajki Muminki. Tove Jansen, autorka opowieści o rodzinie sympatycznych troli, zamieszkiwała jedną z fińskich wysp. Niedaleko od Turku położona jest urokliwa wyspa Naantali, na której znajduje się Muumimaailma - park rozrywki poświęcony Muminkom. Park rozrywki działa tylko w okresie wiosenno-letnim. Można odwiedzić charakterystyczny, okrągły dom rodziny Muminków, latarnię morską oraz spotkać aktorów przebranych za Małą Mi, Muminka, Pannę Migotkę, Włóczykija czy też Paszczaka. Do Naantali można dojechać autobusem miejskim. Bilet kosztuje 3 euro (dla posiadaczy karty turysty - za darmo).

Tym, co najbardziej w Finlandii zachwyca, jest jednak bałtycki krajobraz. Jeśli wybieracie się do Turku, musicie wybrać się też poza miasto. Można to zrobić np. za pomocą rowerów (koszt wypożyczenia na jeden dzień to ok. 20 euro) lub autobusami (ceny ustalają przewoźnicy). Archipelag Turku składa się z ok. 20 tys. wysp. Można przemieszczać się między nimi mostami lub za pomocą darmowych promów.
Na archipelagu wyznaczony jest szlak rowerowy 'Archipelago Trail'. Łącznie ma 250 km, wiedzie przez 12 mostów.
- W ciepłych miesiącach można zabrać ze sobą namiot - tłumaczy Sonja Palhus. - Nocowanie pod chmurką nikogo u nas nie dziwi. Można to robić nawet za darmo, u okolicznych mieszkańców na podwórkach. Wystarczy zapytać o zgodę.

Fot. Emilia Stawikowska

13 z 23

Tym, co najbardziej w Finlandii zachwyca, jest jednak bałtycki krajobraz. Jeśli wybieracie się do Turku, musicie wybrać się też poza miasto. Można to zrobić np. za pomocą rowerów (koszt wypożyczenia na jeden dzień to ok. 20 euro) lub autobusami (ceny ustalają przewoźnicy). Archipelag Turku składa się z ok. 20 tys. wysp. Można przemieszczać się między nimi mostami lub za pomocą darmowych promów. Na archipelagu wyznaczony jest szlak rowerowy 'Archipelago Trail'. Łącznie ma 250 km, wiedzie przez 12 mostów. - W ciepłych miesiącach można zabrać ze sobą namiot - tłumaczy Sonja Palhus. - Nocowanie pod chmurką nikogo u nas nie dziwi. Można to robić nawet za darmo, u okolicznych mieszkańców na podwórkach. Wystarczy zapytać o zgodę.

Jedną z najbliżej położonych od Turku wysp jest Pargas, której mieszkańcy mówią głównie po szwedzku (do XIX w. wyspy należały do Królestwa Szwecji).

Fot. Emilia Stawikowska

14 z 23

Jedną z najbliżej położonych od Turku wysp jest Pargas, której mieszkańcy mówią głównie po szwedzku (do XIX w. wyspy należały do Królestwa Szwecji).

Bałtyk wygląda zupełnie inaczej niż w Polsce. Przypomina spokojne, rozległe jezioro poprzecinane tysiącami zalesionych wysp.

Fot. Emilia Stawikowska

15 z 23

Bałtyk wygląda zupełnie inaczej niż w Polsce. Przypomina spokojne, rozległe jezioro poprzecinane tysiącami zalesionych wysp.

Bałtyk jest na tyle spokojny, że bezpiecznie można przemierzać go za pomocą kajaka.
- Przydaje się jednak mapa, bo nawet osoby z dobrą orientacją w terenie mogą się łatwo zgubić - mówi Matylda, przewodniczka po Archipelagu Turku. Podczas pływania kajakiem po fińskim Bałtyku, największe wrażenie robią skalne brzegi Bałtyku oraz możliwość przepływania wąskimi przesmykami, między jedną wyspą a drugą.
- Pływanie kajakiem jest popularne przez cały rok, nawet w mrozie - mówi Matilda Aberg. - Najlepsza pogoda jest właśnie zimą, przy minusowych temperaturach. Bałtyk częściowo zamarza, trzeba rozkuwać go, żeby przepłynąć. Dla wielu osób to świetny sposób na spędzanie weekendu.

Fot. Emilia Stawikowska

16 z 23

Bałtyk jest na tyle spokojny, że bezpiecznie można przemierzać go za pomocą kajaka. - Przydaje się jednak mapa, bo nawet osoby z dobrą orientacją w terenie mogą się łatwo zgubić - mówi Matylda, przewodniczka po Archipelagu Turku. Podczas pływania kajakiem po fińskim Bałtyku, największe wrażenie robią skalne brzegi Bałtyku oraz możliwość przepływania wąskimi przesmykami, między jedną wyspą a drugą. - Pływanie kajakiem jest popularne przez cały rok, nawet w mrozie - mówi Matilda Aberg. - Najlepsza pogoda jest właśnie zimą, przy minusowych temperaturach. Bałtyk częściowo zamarza, trzeba rozkuwać go, żeby przepłynąć. Dla wielu osób to świetny sposób na spędzanie weekendu.

W każdym fińskim domu, pensjonacie i hotelu znajduje się sauna. Najlepiej, jeśli mieści się tuż nad brzegiem wody, bo można wyskakiwać z niej prosto do lodowatego Bałtyku.
- Jak często chodzę do sauny? Niezbyt często, ze dwa razy w tygodniu - mówi Matilda Aberg. - Sauna to dla nas okazja, żeby spotkać się z przyjaciółmi, rodziną, porozmawiać. Tak jak w innych krajach spotkania w restauracjach czy kawiarniach.

Fot. Emilia Stawikowska

17 z 23

W każdym fińskim domu, pensjonacie i hotelu znajduje się sauna. Najlepiej, jeśli mieści się tuż nad brzegiem wody, bo można wyskakiwać z niej prosto do lodowatego Bałtyku. - Jak często chodzę do sauny? Niezbyt często, ze dwa razy w tygodniu - mówi Matilda Aberg. - Sauna to dla nas okazja, żeby spotkać się z przyjaciółmi, rodziną, porozmawiać. Tak jak w innych krajach spotkania w restauracjach czy kawiarniach.

Wiele wsi zabudowanych jest w tradycyjny sposób. - Rząd wydziela obszary, w których może powstawać zabudowa tylko i wyłącznie w stylu charakterystycznym dla tutejszych tradycji - tłumaczy Matilda Aberg. - Wielu mieszkańców strasznie się na to denerwuje, bo oznacza to dużą biurokrację i wyższe koszty. Ale to właśnie dlatego wsie wyglądają w taki, a nie inny sposób, są bardzo uporządkowane i estetyczne, nawiązują do naszych tradycji.

Fot. Emilia Stawikowska

18 z 23

Wiele wsi zabudowanych jest w tradycyjny sposób. - Rząd wydziela obszary, w których może powstawać zabudowa tylko i wyłącznie w stylu charakterystycznym dla tutejszych tradycji - tłumaczy Matilda Aberg. - Wielu mieszkańców strasznie się na to denerwuje, bo oznacza to dużą biurokrację i wyższe koszty. Ale to właśnie dlatego wsie wyglądają w taki, a nie inny sposób, są bardzo uporządkowane i estetyczne, nawiązują do naszych tradycji.

To wnętrze restauracji Villa Apollo w miejscowości Parainen. Stylizowane jest na tradycyjną fińską chatę. Restauracja mieści się w budynku dawnej szkoły podstawowej. W środku znajduje się wiele antyków oraz pokoje gościnne dla turystów.

Fot. Emilia Stawikowska

19 z 23

To wnętrze restauracji Villa Apollo w miejscowości Parainen. Stylizowane jest na tradycyjną fińską chatę. Restauracja mieści się w budynku dawnej szkoły podstawowej. W środku znajduje się wiele antyków oraz pokoje gościnne dla turystów.

Podczas wizyty w Parainen nie można ominąć wyjątkowej, prywatnej wystawy poświęconej twórczości Salvadora Dali. Znajduje się w niej kilkadziesiąt rzeźb, obrazów oraz mebli zaprojektowanych i stworzonych przez najbardziej znanego twórcę nurtu surrealistycznego. Przewodnikiem po wystawie jest Ted - właściciel galerii, który ze swoimi gośćmi dzieli się wszelkimi potwierdzonymi informacjami, jak i plotkami na temat artysty.
- Wszystko, co u mnie usłyszycie o Salvadorze Dali, może być prawdą... lecz może też nią nie być... - mówiąc to, Ted żartobliwie

Fot. Emilia Stawikowska

20 z 23

Podczas wizyty w Parainen nie można ominąć wyjątkowej, prywatnej wystawy poświęconej twórczości Salvadora Dali. Znajduje się w niej kilkadziesiąt rzeźb, obrazów oraz mebli zaprojektowanych i stworzonych przez najbardziej znanego twórcę nurtu surrealistycznego. Przewodnikiem po wystawie jest Ted - właściciel galerii, który ze swoimi gośćmi dzieli się wszelkimi potwierdzonymi informacjami, jak i plotkami na temat artysty. - Wszystko, co u mnie usłyszycie o Salvadorze Dali, może być prawdą... lecz może też nią nie być... - mówiąc to, Ted żartobliwie "puszcza oko" do swoich gości.

Ok. 30 km na północ od Turku znajduje się Park Narodowy Kurjenrahka. Park zajmuje ok. 29 km kw., porastają go naturalne lasy zamieszkałe przez żurawie i wilki. W centralnym punkcie parku znajduje się jezioro Savojärvi z punktem widokowym.

Fot. Emilia Stawikowska

21 z 23

Ok. 30 km na północ od Turku znajduje się Park Narodowy Kurjenrahka. Park zajmuje ok. 29 km kw., porastają go naturalne lasy zamieszkałe przez żurawie i wilki. W centralnym punkcie parku znajduje się jezioro Savojärvi z punktem widokowym.

W parku Kurjenrahka wyodrębniono kilka pieszych ścieżek dla turystów. Tym, co zapamiętają na długo, jest nie tylko przestrzeń nieskażona ingerencją człowieka, ale też cisza i spokój.

Fot. Emilia Stawikowska

22 z 23

W parku Kurjenrahka wyodrębniono kilka pieszych ścieżek dla turystów. Tym, co zapamiętają na długo, jest nie tylko przestrzeń nieskażona ingerencją człowieka, ale też cisza i spokój.

Charakterystyczna dla Kurjenrahka jest bagnista ściółka pokryta grubą warstwą mchów i paproci, które wyglądają jak puszysty dywan. Spacerowanie kładką po bagnach nie jest tak łatwe, na jakie wygląda. Kiedy stracimy równowagę, możemy zanurzyć się po kostki w błocie.
Jak wrócić z Kurjenrahka do Turku? Jeśli nie mamy samochodu, możemy dojść na pieszo do najbliższego przystanku autobusowego (ok. 10 km) lub... złapać stopa.
- Finowie są bardzo sympatyczni, podróżowanie u nas na stopa to nie problem - śmieje się Sonja Palhus.

Fot. Emilia Stawikowska

23 z 23

Charakterystyczna dla Kurjenrahka jest bagnista ściółka pokryta grubą warstwą mchów i paproci, które wyglądają jak puszysty dywan. Spacerowanie kładką po bagnach nie jest tak łatwe, na jakie wygląda. Kiedy stracimy równowagę, możemy zanurzyć się po kostki w błocie. Jak wrócić z Kurjenrahka do Turku? Jeśli nie mamy samochodu, możemy dojść na pieszo do najbliższego przystanku autobusowego (ok. 10 km) lub... złapać stopa. - Finowie są bardzo sympatyczni, podróżowanie u nas na stopa to nie problem - śmieje się Sonja Palhus.

finlandia podróże turku

Czytaj teraz

Komentarze

alinaw1 13.11.2016, 09:16

Wszystko byłoby nawet i dobrze, gdyby nie język tekstu; porażająco prosty, pełen powtórzeń, banalnych sformułowań. Styl ucznia szkoły podstawowej. A Turku jest rzeczywiście piękne i zadbane, zachwyca przede wszystkim w czerwcu i lipcu. Warto by było jeszcze wspomnieć o tutejszych imprezach...

już oceniałe(a)ś

Popularne

Tematy ważne dla Trójmiasta

Warto przeczytać