Praca strażaka to nie tylko gaszenie pożarów, czy niesienie pomocy poszkodowanym w wypadkach drogowych i katastrofach budowlanych. To także żmudne ćwiczenia i treningi, codzienne szkolenia, przygotowywanie wspólnych posiłków, prace remontowe na terenie jednostki i... partyjki bilarda po godzinach. Co poza tym?
Jeśli zauważysz gdzieś pożar i będziesz chciał to zgłosić, właśnie tutaj twój telefon odbiorze oficer dyżurny. Zazwyczaj jest ich dwóch (dyżur trwa 12 godzin), choć gdy sytuacja tego wymaga, może tu pracować nawet 10 osób.
Praca oficera dyżurnego jest o tyle trudna, że ten musi nieustannie śledzić sytuację drogową i lokalizację jednostek straży, tak aby w momencie odebrania zgłoszenia móc błyskawicznie dopasować sytuację do środków i wysłać na miejsce odpowiedni pojazd.
- Czasem zdarza się, że nieopodal miejsca zdarzenia mamy jednostkę, która nie jest adekwatna do rodzaju tego zdarzenia. Nie ma więc sensu jej tam wysyłać. Dyżurny musi jednak w tej samej sekundzie wiedzieć już, gdzie znajduje się odpowiednia jednostka i niezwłocznie ją tam wysłać. W tej pracy nierzadko liczą się ułamki sekund, jest duża presja, stąd praca oficera dyżurnego nie jest dla każdego - wyjaśnia st. kpt. Tomasz Czyż, naczelnik wydziału operacyjno-szkoleniowego w gdańskiej komendzie, który oprowadza nas po jednostce. Pana kapitana widać też na poniższym zdjęciu, z prawej strony.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
To tutaj codziennie o ósmej rano następuje "przekazanie" służby. Dowódca kończącej się zmiany informuje swojego zmiennika o tym, co wydarzyło się przez ostatnie 24 godziny, w jakich działaniach strażacy z jednostki brali udział, w jakim stanie jest sprzęt, co wymaga ewentualnej szybkiej naprawy oraz informuje o wszelkich innych sprawach bieżących.
- To także centrum dokumentacji papierowo - komputerowej - opowiada kapitan Czyż. - Sporządzamy tu meldunki po każdym wyjeździe ("informacja ze zdarzenia") i urządzamy odprawy z dowódcami danych sekcji. A jeśli sytuacja tego wymaga i trzeba zrobić odprawę z udziałem wszystkich strażaków, to przenosimy się do sali szkoleniowo-rekreacyjnej.
Tutaj strażacy zbierają się każdego poranka. Myli się jednak ten, kto myśli, że chwytają wtedy kije do bilarda lub zasiadają przed telewizorem. Codziennie na strażaków czekają panele szkoleniowe, służące doskonaleniu ich umiejętności.
Sala wyposażona jest w telewizor i odtwarzacz DVD, które służą do wyświetlania strażakom filmów szkoleniowych. Ma też tablicę i narzędzia do ćwiczeń medycznych (m.in. fantomy, na których strażacy ćwiczą doskonalenie technik udzielania pierwszej pomocy).
W sali znajduje się też stół bilardowy, telewizja kablowa i tarcza do rzutek. Na skorzystanie z tych przyjemności strażacy muszą jednak nierzadko czekać do późnych godzin wieczornych. Dlaczego?
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Ponieważ do wspomnianych późnych godzin wieczornych nierzadko mają pełne ręce roboty i to nawet wtedy, gdy nie mają 'wyjazdów'. Przede wszystkim zajmują się trenowaniem na placu, na którym znajdziemy m.in.:
gruzowisko: tu strażacy doskonalą techniki poruszania się w trudnym terenie, ćwiczą stabilizację i szkolą psy ze specjalnej jednostki, pomocne w poszukiwaniach rannych uwięzionych pod gruzowiskiem (zdjęcie poniżej)
auta treningowe: najczęściej pochodzi ze złomowisk. Strażacy uczą się na nich technik cięcia samochodów, co przydaje się im potem podczas pracy po wypadku drogowym (zdjęcie poniżej)
basen pożarowy: można tam trenować wypompowywanie wody z zalanych budynków
wspinalnia: służy imitacji akcji podczas pożarów na wysokości, nierzadko przy treningach na wspinalni używa się podnośnika
plac dla psów: teren wyposażony w przeszkody, służy treningowi psów ze specjalistycznej grupy poszukiwawczo-ratowniczej
Służba strażaka trwa dobę i o ile strażak upora się już z codziennymi obowiązkami i nie musi akurat jechać na akcję, może odpocząć lub oczywiście się przespać. Służą temu pokoje wypoczynkowe, których na terenie jednostki naliczyliśmy aż dziesięć (w każdej służbie udział bierze 13 strażaków), z czego w niektórych są po dwa łóżka.
Strażacy muszą też dbać o swoje mundury, zarówno te wyjściowe jak i wykorzystywane do akcji strażackich, stąd jedno z pomieszczeń w gdańskiej jednostce pełni rolę pralni i zarazem suszarni:
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Poniżej jeszcze zdjęcie szatni (w budynku są trzy takie same szatnie), w której strażacy przechowują mundury, hełmy i buty strażackie. Co ciekawe, mundury strażaków są na tyle wytrzymałe, że nierzadko służą im po 3-5 lat. Inaczej ma się sprawa z hełmami, które czasem trzeba wymienić po zaledwie jednej akcji. - Cóż, czasem może coś spaść na głowę i hełm jest już niezdatny do użytku - wyjaśnia kpt. Czyż.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Żeby strażak miał siłę na gaszenie pożarów, musi być porządnie najedzony. Poniżej zdjęcia z kuchni w gdańskiej jednostce i... niespodzianka. Strażacy oprócz tego, że wykonują szereg czynności związanych z utrzymaniem porządku w jednostce, sami też sobie gotują.
- Śniadania przynosimy sobie sami, a obiadem zajmuje się jedna, specjalnie do tego celu oddelegowana osoba ? opowiada kapitan Czyż. - Każdy strażak zrzuca się po ok. 10zł, a za zebraną kwotę jeden z chłopaków kupuje składniki i robi obiad dla całej drużyny. Zazwyczaj jemy go około 15:00.
Sprawdziliśmy. W dniu, w którym odwiedziliśmy jednostkę, jeden ze strażaków przygotowywał karkówkę z grilla. Palce lizać! I jeszcze ciekawostka a propos lodówki. Ta przed końcem każdej 24-godzinnej zmiany jest opróżniana i czyszczona. - To częściej niż w domu - śmieje się kpt. Czyż.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Warsztat gdańskiej jednostki pełni też w pewnym stopniu rolę magazynu. Znajdziemy tu zapasowe węże gaśnicze, ale też takie z uszkodzeniami, które można tutaj naprawić.
Strażacy przechowują tu też opony zimowe do wozów strażackich, narzędzia gaśnicze, ratunkowe i... ogrodowe (wokół jednostki jest sporo zieleni, której utrzymaniem zajmują się, a jakże, sami strażacy).
Na każdej 24-godzinnej służbie jeden ze strażaków odpowiada za warsztat. Musi wiedzieć, co wymaga pilnych napraw i nierzadko samemu ich dokonywać.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Teraz pora na to, co najbardziej interesuje wszystkich dużych i małych chłopców, garaż.
Na początek najmniejszy samochód: Iveco, czyli pojazd gaśniczy, używany także w akcjach ratowniczych przy wypadkach na drogach. Razem z kierowcą zmieści się w nim pięciu strażaków. Pojazd ma 1000-litrowy zbiornik na wodę i w akcjach strażaków pełni zazwyczaj rolę wspomagającą inne, większe jednostki.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Renault Midlum to pojazd średniej wielkości, typowo gaśniczy, mieści się w nim 6 strażaków. Zbiornik na wodę dużo większy niż w Iveco, bo ma 2500 litrów. Pozwala gasić pożar z prędkością 24 hektolitrów wody na minutę.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Jelcz to kontener inżynieryjno-techniczny, służy gdańskiej jednostce od 2009 roku. Ma na swoim wyposażeniu wszelkiego rodzaju sprzęt ratowniczy, czyli: piły do cięcia betonu i stali, sprzęt do suchych przebić (potrzebny np. przy przygniecieniu człowieka kontrukcją budowlaną), agregat prądotwórczy, piły spalinowe (do cięcia drzew), kilofy, łopaty i podpory, służące np. Przy stabilizowaniu ruchomych konstrukcji budowlanych.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Volvo SH 40 to pojazd wyposażony w podnośnik hydrauliczny z dwoma stanowiskami gaśniczymi, na którym strażacy gaszący pożar mogą wznieść się na wysokość nawet 40 metrów. Służy do akcji gaśniczych, ale też ewakuacyjnych, np. gdy ewakuuje się mieszkańców budynków z wyższych kondygnacji.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Wycieczkę po gdańskiej jednostce kończymy odwiedzając specjalistyczną grupę poszukiwawczą, w której skład wchodzą strażacy i specjalne psy szkolone do akcji poszukiwawczych osób żywych w terenie otwartym (np. w lasach, czy gruzowiskach po zawaleniu budynku).
- Szkolenie psa, który może służyć w naszej grupie, trwa około dwóch lat ? mówi nam aspirant Dariusz Szymański, który od trzech lat pracuje w tej grupie. Jedną z jego podopiecznych jest suczka Sara, widoczna na zdjęciach, która prywatnie jest... psem domowym asp. Szymańskiego. - Dzieci na szczęście nie płaczą, że raz na trzy dni zabieram ją na służbę. I one i Sara są już do tego przyzwyczajone - uśmiecha się strażak.
Psy ratownicze pracują tzw. 'górnym wiatrem', co oznacza, że poszukują źródła zapachu i na przykład na terenie gruzowiska starają się doprowadzić strażaka do miejsca, gdzie zapach wydaje się najsilniejszy. - Mogą to miejsce oznaczyć stając przy nim i po prostu szczekając, albo metodą na rolkę - tłumaczy asp. Szymański. - Ta druga opcja polega na tym, że pies po odnalezieniu źródła zapachu, którym może być żywy człowiek, pędzi do swojego opiekuna i prowadzi go w to miejsce.
A jakie psy mają największe szanse na zatrudnienie się w takiej jednostce? - Tu nie ma reguły, choć najczęściej spotyka się labradory, golden retrievery i owczarki niemieckie ? dodaje asp. Szymański.
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Fot. Dominik Werner / Agencja Gazeta
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze