Depozyt Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa pochodzi ze zbiorów Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Wydobyte zostały podczas prac ekshumacyjnych przeprowadzonych w latach 1990-1995. Depozyt łącznie liczy 129 przedmiotów. Wszystkie zostały poddane pracom renowacyjnym.
Samo muzeum posiada na razie niewielką pracownię i większość zabytków jest poddawana zabiegom w pracowniach zewnętrznych. Konserwacja zabytków to skomplikowany i długotrwały proces. Każdy obiekt, który trafił do muzeum, musi być oceniony przez konserwatora pod względem stanu zachowania i sfotografowany. Potem przygotowuje się dla niego program konserwatorski. Może on polegać tylko na oczyszczeniu z kurzu i zabrudzeń oraz składowaniu w odpowiednich warunkach. Taki rodzaj zabezpieczenia nazywamy konserwacją prewencyjną. Ustalane są dla każdego przedmiotu warunki wilgotności i temperatury. Drugim rodzajem konserwacji jest konserwacja właściwa. W niej najważniejsze jest zatrzymanie procesu destrukcji samych przedmiotów i nadanie wartości ekspozycyjnych. W samym tylko roku 2013 dokonano 834 konserwacje częściowe i 703 zabezpieczające.
Na zdjęciu nieśmiertelnik należący do ppłk lek. med. rez. Włodzimierza Dobrowolskiego, służącego w 11 Pułku Ułanów Legionowych.
Wszystkie pozyskane przedmioty z Katynia zostały poddane zabiegom konserwatorskim, które miały na celu zatrzymanie postępującej destrukcji i korozji. Aby zachować autentyczność obiektów, pozostawiono te nawarstwienia, które świadczą o historycznym pochodzeniu obiektów, wykluczono natomiast zabiegi o charakterze rekonstrukcji estetyzującej.
Wszystkie obiekty po konserwacji i fotografowaniu trafiają do magazynów. Zanim to się jednak stanie ich opis zostanie wprowadzony do systemu ZEUS, który zajmuje się ewidencją zbiorów. W przyszłości staną się elementem wystawy w budynku muzeum II wojny światowej.
Na zdjęciu plakietka oficera policji.
- Obecnie większość prac zlecamy pracowniom konserwatorskim i innym muzeom - wyjaśnia Szymon Bednarz, konserwator z Muzeum II Wojny Światowej. - Nasza pracownia została zaprojektowana w nowo budowanej siedzibie muzeum.
Fakt, że obiekty są konserwowane przez firmy zewnętrzne nie wpływa jednak na brak kontroli. Wszystkie prace, łącznie z środkami chemicznymi i powłokami zabezpieczającymi, są wpisywane do dokumentacji konserwatorskiej, która jest uzgadniania z muzealnym konserwatorem.
Na zdjęciu order Odrodzenia Polski - Polonia Restituta i Krzyż Zasługi.
W trakcie konserwacji pochodzących z Katynia przedmiotów metody oraz środki chemiczne użyte do konserwacji dobrano w taki sposób, aby wygląd zabytków po przeprowadzonych zabiegach zmienił się w jak najmniejszym stopniu. Chodzi o zachowanie śladów użytkowania, będących świadectwem historii.
Na zdjęciu metalowy krucyfiks odnaleziony w katyńskiej mogile.
Na zdjęciu busola kieszonkowa jakimi posługiwali się oficerowie Wojska Polskiego II RP i metalowa zapalniczka z logo PZM (Polskiego Związku Motocyklowego).
Na zdjęciu ostrogi kawaleryjskie wz. 31, zachowały się nawet sprzączki i skórzane troki.
Wśród konserwowanych przedmiotów są też guziki, które stały się symbolem zbrodni katyńskiej. Zbigniew Herbert poświęcił im nawet wiersz, pamięci swego ojca, zamordowanego w Katyniu.
Guziki
[ Pamięci kapitana
Edwarda Herberta ]
Tylko guziki nieugięte
przetrwały śmierć świadkowie zbrodni
z głębin wychodzą na powierzchnię
jedyny pomnik na ich grobie
są aby świadczyć Bóg policzy
i ulituje się nad nimi
lecz jak zmartwychwstać mają ciałem
kiedy są lepką cząstką ziemi
przeleciał ptak przepływa obłok
upada liść kiełkuje ślaz
i cisza jest na wysokościach
i dymi mgłą katyński las
tylko guziki nieugięte
potężny głos zamilkłych chórów
tylko guziki nieugięte
guziki z płaszczy i mundurów
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
