TOP 10, czyli najlepsze mecze Arki w 2016 roku

Bramka: Formella (52.).

To było spotkanie z gatunku "jakkolwiek, byle wygrać". Warunki były paskudne: rzęsisty deszcz ze śniegiem i iście zimowa temperatura. Cud nad cudami, że do przerwy tego starcia żółto-niebiescy nie schodzili z bagażem jednego, dwóch, a nawet trzech goli. Heroiczna obrona nic dobrego nie zapowiadała po przerwie. Wystarczyła jednak dobra akcja Dariusza Formelli z Mateuszem Szwochem, a później jedynie skomasowana obrona.

Z psychologicznego punktu widzenia, być może jedno z ważniejszych wiosennych zwycięstw Arki w perspektywie awansu do ekstraklasy. Mówiono bowiem, że takie spotkania wzmacniają szatnie, pewność siebie piłkarzy i morale całego zespołu. Jeszcze kilka miesięcy wcześniej taki mecz gdynianie by przegrali, wówczas zeszli z placu zwycięscy.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Wigry Suwałki - Arka Gdynia

Bramki: Szwoch (88.) - Wacławczyk (55.).

Data, która przejdzie do historii klubu. 10 maja 2016 roku po pięciu latach przerwy Arka wywalczyła awans do ekstraklasy. Mecz nie porywał, zresztą jak końcówka sezonu w wykonaniu piłkarzy Grzegorza Nicińskiego. Wiadome było, że awans to kwestia czasu, więc parcia na zwycięstwa nie było zbyt dużego. Jedyne o co walczyli zawodnicy, to seria meczów bez porażki.

Tę udało się podtrzymać przeciwko bytowianom, a dodatkowo co najmniej remis dawał upragniony awans. Tym lepiej smakuje gol z samej końcówki spotkania, który ten cel zapewnił. Magiczne dotknięcie piłki przez Mateusza Szwocha stało się historycznym. Od nas to propozycja numer dziewięć za ten rok.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Drutex-Bytovia Bytów

Bramki: Abbott (25.), Formella (90.) - Sobieraj (8. - sam.), Fidziukiewicz (78.).

Początek rundy wiosennej na zapleczu ekstraklasy obfitował w mecze, które miały od razu zadecydować o tym, jak silna będzie Arka. I w tym meczu była silna i lepsza od rywala. Problem w tym, że goście drugiego gola zdobyli ze spalonego i niesprzyjającą fortunę trzeba było odwracać na własną rękę. To się udało. Ostatecznie punkt wywalczony przeciwko sosnowiczanom według opinii wielu mógł być decydującym momentem, po którym Zagłębie odłączyło się z walki o awans, a żółto-niebiescy byli tego powodem, kiedy wyrwali zwycięstwo w doliczonym czasie meczu.

Po raz kolejny cztery litery ratował dopiero co wypożyczony z Lecha Dariusz Formella. Każdy wiedział, że remis to minimum - istotne przecież też było zachowanie dystansu nad bezpośrednim rywalem, niekoniecznie jego zwiększanie. Problem w tym, że Zagłębie dwukrotnie prowadziło, nawet wtedy, gdy na zegarze wybiła 90. minuta meczu. Wówczas każdy na Stadionie Miejskim modlił się o punkt. I wymodlił. Piłka wpadła w polu karnym pod nogi Formelli, a ten nie miał problemu ze zrobieniem z niej pożytku. Strzał, gol i remis. Zagłębie już się wtedy nie liczyło, Arka pozbyła się rywala.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Zagłębie Sosnowiec

Bramki: Sangoy (55.), Sambea (57.), Marcus da Silva (64.), Siemaszko (90.).

Mecz w Olsztynie rozgrywany był trzy dni po tym, jak Arka zapewniła sobie awans do ekstraklasy. Wielu myślało, że to będzie spuszczenie z tonu i ciułanie pojedynczych punktów, bowiem gdynianie swoje już zrobili. Nic z tych rzeczy. Udowodnili, że do elity nie wejdzie przypadkowy zespół, a drużyna, która na boisku rywala ze środka tabeli do tego czasu przegrał tylko trzy razy w Olsztynie.

Nie było wątpliwości, kto rozdaje karty - Arka punktowała i lała rywala na każdym kroku. W końcu świetny i jedyny tak dobry mecz w żółto-niebieskich barwach zagrał wówczas Gaston Sangoy.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Stomil Olsztyn - Arka Gdynia

Bramki: Siemaszko (57.), Marcjanik (60.).

Porywająco nie było. Finezji niewiele. Arka natomiast to spotkanie rozegrała perfekcyjnie. To w jaki sposób wykorzystała słabości rywala zasługuje na słowa uznania. Pierwsza połowa ataków, które wprawdzie nic wielkiego nie przyniosły mogła sprawić, że po przerwie goście zmienią styl gry. Nic z tych rzeczy. Piłkarze Nicińskiego grali konsekwentnie i zostali za to nagrodzeni.

Ich napór rósł, a Śląsk był bezradny i bezbronny, jak dziecko w supermarkecie. Dwa piękne gole - najpierw Siemaszki, później Marcjanika - załatwiły sprawę i do końca meczu Arka ośmieszała już wrocławian. Odhaczone i zaliczone bardzo ważne zwycięstwo. Ono pozwoliło przezimować w górnej ósemce. Piłkarzom życzymy, by zawsze tak perfekcyjnie wykorzystywali słabości rywala.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Śląsk Wrocław - Arka Gdynia

Bramki: Marcus da Silva (14.), Siemaszko (88.).

Pierwszy mecz ligowy pomiędzy obiema ekipami w tym sezonie, ale niespecjalnie różnił się od tego we Wrocławiu. Arka była wówczas na fali i euforii spowodowanej awansem i w Gdyni ustawiała wszystkim po kątach. Oberwało się też solidnie Śląskowi, który nie potrafił z pomysłem przekroczyć linii środkowej boiska.

Już po dziewięciu minutach i dwóch wrzutach z autu Arka mogła prowadzić 2:0. Egzekucje jednak odłożyła na nieco późniejszy czas. Na kilka minut później. Najpierw rzut karny, potem dobicie chwilę przed zakończeniem meczu. Mimo jednobramkowego prowadzenia przez większość spotkania, gospodarze praktycznie byli niezagrożeni, a 2:0 to był najniższy wymiar kary.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Śląsk Wrocław

Bramki: Marcus da Silva (17.), Abbott (36.).

Inauguracja rundy wiosennej zaprowadziła Arkę do Katowic. Atmosfera po jesieni była znakomita, a przed gdynianami w tabeli była tylko Wisła Płock. "Gieksa" również ostrzyła sobie apetyty na tamtą rundę. Mecz z Arką miał być zarówno pierwszym i - w razie przegranej - ostatnim sygnałem, czy zespół ze Śląska stać na włączenie się do walki o awans. Podobnie jednak jak nieco później w ekstraklasie, we Wrocławiu, Arka i w Katowicach udowodniła, kto jest lepszy i jak wykorzystywać słabość rywala.

Żółto-niebiescy zgodnie z zaleceniami trenera, ruszyli na rywala od początku i szybko przyniosło to wymierny efekt. Po nieco ponad pół godzinie Arka prowadziła dwoma golami i z gospodarzy całkowicie uszło powietrze. Pod każdym względem Arka była lepsza. To był też debiut po latach Dariusza Formelli. Udany - dodajmy.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu GKS Katowice - Arka Gdynia

Bramki: Zjawiński (23.), Bożok (68.), Siemaszko (81.).

To był pokaz kunsztu i majstersztyku nie tyle całego zespołu, co Mateusza Szwocha. Niestety, jeden jedyny raz w tym sezonie. Pomocnik zapisał w tym meczu trzy genialne asysty i ogrywał piłkarzy Ruchu, jak pierwszoklasistów. Arka grała jak natchniona i zasłużenie wypunktowała chorzowian.

O tym meczu można mówić jako o kolejnym z gatunku euforii po awansie. Nieważne było, kto stał po drugiej stronie. 3:0 w tym meczu to nagroda dla Ruchu. Spokojnie można było ustrzelić drugie tyle bramek i goście nie mogliby mieć pretensji. Kibice dumni i radośni, bo w Gdyni oglądali świetne spotkanie w wykonaniu Arki.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Ruch Chorzów

Bramki: Sambea (8.), Zjawiński (21.), Marcus da Silva (81.).

Po porażce 0:2 w Niecieczy na inaugurację ekstraklasy po pięciu latach przerwy, Arkę czekało - wydawało się - piekielnie trudne zadanie. Z "Białą Gwiazdą" nigdy nie grało jej się wygodnie, lecz sierpniowy mecz złotymi zgłoskami wpisze się w historię klubową. To była bowiem istna demolka, a z obrony Wisły gospodarze uczynili ser szwajcarski.

Zgadza się, Arce dopisywało szczęście przy golach, lecz wykreowała sobie tyle sytuacji, że spotkanie powinna zamknąć do przerwy, zaś prowadzenie 2:0 dawało w szatni gościom nieco nadziei. Kibicom podobało się w zespole Nicińskiego to, że od początku napierał i szybko pokazał przeciwnikowi, gdzie jego miejsce. Dwa błyskawiczne gole, dobicie w drugiej połowie i efektowny triumf. To można by było oglądać w Gdyni non stop.

Kliknij, by obejrzeć skrót meczu Arka Gdynia - Wisła Kraków

Bramki: Hamalainen (62.) - Marcus da Silva (6.), Adam Marciniak (19. i 58.).

Niesamowite. Spektakularne. Fantastyczne. Historyczne. Oszałamiające. Szokujące. Absolutnie wielkie zwycięstwo Arki. Kibice jadący do Warszawy ? umówmy się ? nie liczyli na zwycięstwo. Remis? Bierzemy w ciemno, całujemy dłonie i wracamy do Trójmiasta ? myśleli. To jednak, co piłkarze zaprezentowali na murawie, przerosło wszelkie oczekiwania.

Wszyscy wiemy, z jaką Legią wówczas Arka grała i kto był jej trenerem. Absolutnie nie zmienia to faktu, że gdynianie zapiszą ten mecz w historii klubowej na wieki. Po raz pierwszy wygrali przy Łazienkowskiej i zrobili to w takim stylu, o jakim nikomu absolutnie się nie śniło.

Arka zagrała perfekcyjnie. Wypunktowała Legię, bądź jak kto woli ? jej bardziej rezerwowy skład. Nie można jednak zapomnieć, że w ekipie ?Wojskowych? grali wówczas piłkarze, którzy dzisiaj są ważnymi ogniwami: Arkadiusz Malarz, Jakub Rzeźniczak czy Aleksandar Prijović. To było spektakularne zwycięstwo, o którym będzie wspominać się latami. Arka go nie wymęczyła ? Arka wymęczyła Legię, która Arki miała dość. Jeden cios, potem błyskawicznie drugi. Po przerwie trzeci (dwa gole Adama Marciniaka!) i kibice stołecznych zaczęli chować twarze w dłoniach. Dla gości to było zaś święto. Mecz roku bez cienia wątpliwości.